سوره‌ قصص‌ ; آيه 46 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ قصص‌ ; آيه 46

متن عربي

وما كنت بجانب الطور ذ نادينا ولكن رحمه من ربك لتنذر قوما ما اتاهم من نذيرٍ من قبلك لعلهم يتذكرون

ترجمه فارسي

تو در كنار طور نبودى زمانى كه ما ندا داديم; ولى اين رحمتى از سوى پروردگارت بود (كه اين اخبار را در اختيار تو نهاد) تا بوسيله آن قومى را انذار كنى كه پيش از تو هيچ انذاركننده‏اى براى آنان نيامده است; شايد متذكر شوند! (46)

ترجمه انگليسي / English Translation

Nor wast thou at the side of (the Mountain of) Tur when we called (to Moses). Yet (art thou sent) as Mercy from thy Lord, to give warning to a people to whom no warner had come before thee: in order that they may receive admonition.

تفسير 1

(46) (وما كنت بجانب الطور اذ نادينا ولكن رحمه من ربك لتنذر قوما مااتيهم من نذير من قبلك لعلهم يتذكرون ): (و تو در طرف كوه طور آنجا كه ما نداداديم ، نبودي و ليكن ما از روي رحمت جريان را به تو خبر داديم تا مردمي را كه قبل ازتو پيامبر بيم رساني نداشتند، بيم دهنده باشي تا شايد متذكر شوند) باز در مقام تأكيد مي فرمايد: تو در جانب طور نبودي آن زماني كه ما به موسي نداكرديم و با او سخن گفتيم و او را براي رسالت برگزيديم ، تا بتواني اين ماجرا را همچون كسي كه خودش حاضر و ناظر بوده ، براي مردم معاصر خودت بازگو كني ، ولي به خاطررحمتي كه از جانب ما شامل حال تو شد ما تو را از آن خبر دار كرديم تا با نقل آن ،مردمي را كه پيش از تو پيامبر و بيم دهنده اي نداشتند، انذار كني تا شايد متذكر شده ،ايمان آورند و دعوت تو را بپذيرند.

تفسير 2

و نبو دي بجا نب طو ر سيناز ما نيكه ما ند ا د ر د ا د يم و لكن از ر اه ر حمت از جا نب پر و ر د گا ر تو خبر پيد ا كر دي بر اي ا ينكه ا نذ ا ر فر ما ئي قو مي ر ا آ نچه آ مد آ نها ر ا از ا نذ ا ر كننده از پيش از تو با شد كه ا ين قوم متذ كر شو ند و پند بگير ند. و ما كنت بجا نب ا لطو ر اذ نا د ينا چه مو قعيكه با مو سي تكلم كر د يم و ا و ر ا فر ستا د يم بر اي فر عو نيان و چه مو قعيكه د عوت كر د يم ا و ر ا د ر ميقات چهل شب تا ا لو اح تو ر ات ر ا بر ا و ناز ل كر د يم و چه مو قعيكه هفتا د نفر ر ا آ و ر د كه كلام ما ر ا با ا و بشنو ند د ر ميقات و اذ قلتم يا مو سي لن نؤ من لك حتي نري ا لله جهره فا خذ تكم ا لصا عقت ا لا يه بقره آ يه 52 و چه مو قعيكه مو سي عرض كر د رب ا ر ني ا نظر ا ليك قا ل لن تر ا ني و لكن ا نظر ا لي ا لجبل- ا لا يه ا عر اف آ يه139 و لكن ر حمت من ر بك ما خد ا و ند تو تمام ا ين قضا يا ر ا بتو و حي نمو د يم و د ر ا ين قر آن مجيد بيان كر د يم و غرض از ا ين و حي و بيان: لتنذ ر قو ما بر اي ا ينكه ا نذ ا ر فر ما ئي ا مت خو د ر ا تا صفحه قيا مت كه قوم تو هستند ما ا تيهم من نذ ير من قبلك آ نچه ر ا كه آ مد آ نها ر ا از ا نذ ا ر كننده پيش از تو مثل- نوح, هو د, صا لح, ا بر ا هيم, لو ط, شعيب, مو سي , د ا و د, سليمان,ز كر يا, يحيي, عيسي و سا ير ا نبياء و ر سل آ نها ئيكه پذ ير فتند سعا دت مند شد ند و آ نها ئيكه مخا لفت كر د ند هلاك شد ند. لعلهم يتذ كر ون با شد كه قوم تو متذ كر شو ند و پند بگير ند و سعا دت مند شو ند,

/ 6486