سوره‌ قصص‌ ; آيه 57 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ قصص‌ ; آيه 57

متن عربي

وقالوا ن نتبع الهدى معك نتخطف من ارضنا اولم نمكن لهم حرما امنا يجبى ليه ثمرات كل شيٍ رزقا من لدنا ولكن اكثرهم لا يعلمون

ترجمه فارسي

آنها گفتند: "ما اگر هدايت را همراه تو پذيرا شويم، ما را از سرزمينمان مى‏ربايند!" آيا ما حرم امنى در اختيار آنها قرار نداديم كه ثمرات هر چيزى (از هر شهر و ديارى) بسوى آن آورده مى‏شود؟! رزقى است از جانب ما; ولى بيشتر آنان نمى‏دانند! (57)

ترجمه انگليسي / English Translation

They say: "If we were to follow the guidance with thee, we should be snatched away from our land." Have We not established for them a secure sanctuary, to which are brought as tribute fruits of all kinds,- a provision from Ourselves? but most of them understand not.

تفسير 1

(57) (وقالوا ان نتبع الهدي معك نتخطف من ارضنا اولم نمكن لهم حرما امنايجبي اليه ثمرات كل شي ء رزقا من لدنا ولكن اكثرهم لايعلمون ): (و گفتند: اگر ماهدايت تو را پيروي كنيم از سرزمينمان ربوده مي شويم ، آيا ما آنها را در حرمي امن سكني نداديم ، كه ميوه هر درختي به جهت اينكه ما اراده كرده ايم اهل آن شهر را روزي دهيم ، بدانجا حمل و جمع آوري مي شود؟ اما بيشتر آنها نمي دانند) (تخطف ) يعني به سرعت ربودن كه كنايه از كشتن و اسير كردن و غارت نمودن مي باشد. يعني مشركان ضمن اقرار به حقيقت اصل دعوت پيامبر ص به منظور اعتذار وبهانه جويي ، خطاب به رسولخدا گفتند: اگر ما به تو ايمان بياوريم و از هدايت كه توبرايمان آورده اي پيروي كنيم ، ساير اقوام عرب ما را از سرزمين مكه بيرون مي كنند و برما يورش مي آورند و مال و اهل ما را نابود مي كنند، چون آنها مشرك هستند و به ايمان ما و ترك عبادت بتها رضايت نمي دهند. خداي متعال در جواب آنها مي فرمايد: آيا ما آنها را در شهر مكه مسكن نداديم وبراي مكه يك امنيت و حرمتي تشريع نكرديم كه همه اعراب آن را محترم مي شمارند؟پس ديگر چرا بايد از تعرض اعراب ديگر بهراسند؟در مرحله بعدي خداوند مي فرمايد: ما آنها را از هر ثمره اي روزي داديم بطوريكه همه روزيها و ثمرات به سوي مكه گردآوري مي شود و اين رزقي از ناحيه ماست كه براي آنها مقدر كرده ايم ، پس ديگر نبايد بيم داشته باشند كه در صورت ايمان آوردنشان ، ديگر كارواني به مكه نمي آيد و آنها رزق و روزي وسيعي نخواهند داشت و يا دچار قحطي مي شوند. ابدا چنين نيست بلكه روزي دهنده و مدبر آن فقط خداي واحد است كه آنها را حفظ نموده و روزي بسيار داده اما بيشتر ايشان اين مطلب رانمي فهمند و گمان مي كنند آنچه آنها را حفظ كرده و موجب روزي فراوان آنها شده شرك به خدا و بت پرستي است‌.

تفسير 2

و گفتند ا گر متا بعت كنيم ما هد ا يت ر ا با شما ما ر ا بير ون ميكنند و خا رج ميكنند ازز مين ما آ يا ما آ نها ر ا تمكن ند ا د يم د ر حرم ا من ا لهي مكه معظمه كه ا حدي نتو ا ند اذ يتي كند با نها و از ا طر اف ثمر ات هر چيزي ر ا بسوي حرم بيا يد ر وزي از طرف ما و از نز د ما بر اي آ نها و لكن ا كثر آ نها نميد ا نند. تو ضيح كلام ا ينكه جما عتي از بني ها شم و عشيره حضرت كه پيغأبر ما مو ر شد كه ا و لا آ نها ر ا د عوت كند و ا نذ ا ر فر ما يد كه فر مو د و ا نذ ر عشير تك ا لا قر بين شعر اء آ يه214 حضرت آ نها ر ا د عوت فر مو د و ضيا فت كر د و فر مو د من مبعوث شدم و د عوت با سلام كر د بعضي مثل ا مير ا لمؤ منين ا و ل كسي بو د كه ا جا بت نمو د بعضي مثل ا بي لهب و ا مثا ل ا و نچذ ير فتند و بعضي ا عتذ ا ر جستند كه ما حقيقت تو ر ا فهميد يم و لكن ما نع از قبو ل ا ينستكه ا گر بچذ ير يم كفا ر قر يش ما ر ا از مكه خا رج ميكنند و از و طن آ و ا ره ميشو يم و د ست ازز ند گا ني خو د بر ميد ا ر يم و بيچا ره ميشو يم كه خد ا و ند كلام آ نها ر ا نقل ميفر ما يد: و قا لو ا ان نتبع ا لهدي معك نتخطف من ا ر ضنا خطفه ا خذ بسر عت ا ست بمعني ا ختلاس و از همين باب ا ست قو له تعا لي ا لا من خطف ا لخطفت فا تبعه شهاب ثا قب و ا لصا فات آ يه 10 و قو له تعا لي يكا د ا لبرق يخطف ا بصا ر هم بقره آ يه19 و ا مثا ل ا ينها يعني بفو ري ما ر ا ميگير ند و مير با يند و از ا ينز مين ما ر ا بير ون ميا ند از ند خد ا و ند د ر جو اب آ نها ميفر ما يد آ نو قتيكه شما كا فر و مشرك بو د يد ما مكه ر ا محل ا من خو د قر ا ر د ا د يم چنا نچه ا بر ا هيم د عاء كر د عرض كر د ا ني ا سكنتذ ر يتي بو ا د غيرذيز رع عند بيتك ا لمحرم ا بر ا هيم آ يه40 و ميفر ما يد ا و لم ير و ا ا نا جعلنا حر ما آ منا عنكبوت آ يه67 فعلا ا گر ا يمان بيا و ر يد قد رت ند ا ر يم شما ر ا حفظ كنيم و ا منيت د هيم. ا و لم نمكن لهم حر ما آ منا فعلا هم تمكن د ا ر يم. يجبي ا ليه ثمر ات كل شييء با ا ينكه و ا دي غيرذيز رع ا ست بر كا تش از همه جا بيشتر ا ست و هر نعمتي د ر هر مملكتي و د ر هر بلا دي با شد بهتر و خوب ترش د ر مكه معظمه ميا يد. رز قا من لد نا خد ا و ند ر وزي شما قر ا ر د ا ده. و لكن ا كثر هم لا يعلمون ا قو ل: بر فرض شما ر ا از مكه خا رج كنند ا ين مو جب عدم ا يمان نميشو د ا يمان عز يز تر از جان و ما ل و ا و لا د ا ست بعلا وه پيغمبر و مها جر ين چه ضر ري با نها متو جه شد د ر مد ينه با كما ل عزت ا نصا ر پذ ير ا ئي از آ نها كر د ند و د ر فتح مكه چه نصرت و غلبه پيد ا كر د ند.

/ 6486