سوره‌ روم‌ ; آيه 21 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ روم‌ ; آيه 21

متن عربي

ومن اياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا ليها وجعل بينكم موده ورحمه ن في ذلك لاياتٍ لقومٍ يتفكرون

ترجمه فارسي

و از نشانه‏هاى او اينكه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد، و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد; در اين نشانه‏هايى است براى گروهى كه تفكر مى‏كنند! (21)

ترجمه انگليسي / English Translation

And among His Signs is this, that He created for you mates from among yourselves, that ye may dwell in tranquillity with them, and He has put love and mercy between your (hearts): verily in that are Signs for those who reflect.

تفسير 1

(21) (ومن اياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها وجعل بينكم موده ورحمه ان في ذلك لايات لقوم يتفكرون ): (و از آيات او اين است كه براي شما از جنس خودتان همسراني آفريد تا بواسطه آنها آرامش بيابيد و ميان شما دوستي ومحبت قرار داد، همانا در اين امر نشانه هايي براي گروهي كه تفكر كنند وجود دارد)و از نشانه هاي ديگر پروردگار آن است كه براي بشر از جنس خودش جفتي قرار دادتا مسأله توالد و تناسل صورت بگيرد و آنها را به گونه اي آفريد كه هر يك به تنهايي ناقص و محتاج به ديگري باشد، چون هر ناقصي جوياي كمال است و اين همان ميل وشهوتي است كه خداوند آن را در هر يك از اين دو جفت به امانت نهاده است ، تابواسطه يكديگر به آرامش و كمال برسند. و نيز در ميان آنها مودت و رحمت قرار داد،(مودت ) يعني محبتي كه اثر آن در عمل ظاهر باشد و (رحمت ) يعني نوعي تأثير نفساني كه از مشاهده محروميت شخصي كه كمالي را ندارد و محتاج به رفع نقص است در نفس پديد مي آيد و شخص را وامي دارد كه كمبود و نقص آن طرف مقابل را برطرف نمايد وهمين رحمت و مودت موجب مي شود كه در جامعه كوچك خانواده ، مرد كمر به رفع احتياجات همسر و فرزندانش ببندد و زن نيز در اين مسير يار و ياور او باشد و همين رحمت و محبت موجب مي شود كه زن و مرد هر دو بواسطه ضعف و كوچكي و عجزفرزندانشان آنها را حمايت كرده و در حفظ و تربيت آنها بكوشند، نظير همين مودت ورحمت در اجتماع بزرگ شهري و در ميان افراد جامعه مشاهده مي شود كه در اثر آن غني به فقير كمك مي كند تا بواسطه رحمت او فقير بر احتياجات خود نايل شود، اما دراينجا سياق فقط ناظر به مودت و رحمت خانوادگي است .و در آخر مي فرمايد: همانا در اين امر آياتي براي گروه اهل تفكر وجود دارد، چون وقتي انسان درباره اصول تكويني خويش تفكر كند و ببيند كه خداوند چگونه ميل به ازدواج را در نهاد او قرار داده و ميان او و همسرش محبت و مهرباني برقرار نموده ، تاكانون خانواده شكل بگيرد و بواسطه آن اجتماع بشري به ثبات برسد و نوع بشر تداوم بيابد، متوجه آيات الهي مي شود و مي فهمد كه خداوند چه تدابيري در اين امر بكار برده كه عقل را حيران مي كند.

تفسير 2

و از جمله آ يات قد رت ا لهي ا ينكه خلق فر مو د از نفوس شما از و اج و ز نها ئيكه آ ر ام گير يد و سكو نت نفس پيد ا كنيد به آ نها و بين شما و از و اج شما قر ا ر د ا د و جعل فر مو د د و ستي و ر حمت به يكد يگر. بد ر ستيكه د ر ا ين, آ يات بسيا ري ا ست از بر اي قو مي كه تفكر كنند. و من آ يا ته بيان يك قسمت از آ يات ا لهي . ان خلق لكم من ا نفسكم از و ا جا ا و لا خلقت حو ا از فا ضل طينت آ دم بو ده و ثا نيا نساء از نطفه ر جا ل, چه قد رت نما ئي كه يك نطفه بساذ كو ر و بسا ا ناث مي آ و ر د كه د ر بسيا ري از خصو صيات تفا رق د ا ر ند, از حيث عو رت و ر حم و مشيمت و ثدي و قوه و ضعف, و ثا لثا متشا كل يكد يگر و از يك جنس بو د ند, يكز بان و يك قوي. لتسكنو ا ا ليها ز وج وز و جه, ا نس به يكد يگر و ا لفت بين ا ين د و و سكون و ا طمينان بين آ نها با ا ينكه هيچگو نه ا نتساب ر حمي يا شغلي يا معا شر تي بين آ نها نبو ده, بلكه بسا از يك شهر و يك محله و يك مملكت هم نيستند. و جعل بينكم بينز وج و ز و جه د و ستي و و د ا د و علا قه و د لبستگي. مو ده و ر حمه ا حسان به يكد يگر, خد مت به يكد يگر, د لسوز يكد يگر حتي بسا بر خو د مقدم ميد ا ر د: هن لباس لكم و ا نتم لباس لهن سو ره بقره آ يه183 . ان فيذ ا لك لا يات لقوم يتفكر ون ا نسان با لا تر ين عبا د ا تش تفكر د ر آ ثا ر قد رت ا لهي و د ر عو ا قب ا مو ر و د ر پيشا مد هاي عا لم آ خرت ا ست كه فر مو د: تفكر سا عت خير من عبا ده ستين سنه و د ر بعضي ا خبا ر سبعين سنه.

/ 6486