سوره‌ روم‌ ; آيه 31 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ روم‌ ; آيه 31

متن عربي

منيبين ليه واتقوه واقيموا الصلاه ولا تكونوا من المشركين

ترجمه فارسي

اين بايد در حالى باشد كه شما بسوى او بازگشت مى‏كنيد و از (مخالفت فرمان) او بپرهيزيد، نماز را برپا داريد و از مشركان نباشيد... (31)

ترجمه انگليسي / English Translation

Turn ye back in repentance to Him, and fear Him: establish regular prayers, and be not ye among those who join gods with God,-

تفسير 1

(31) (منيبين اليه واتقوه واقيموا الصلوه ولا تكونوا من المشركين ): (درحاليكه بسوي او انابه مي كنيد از او بپرهيزيد و نماز را بپا داريد و هرگز از مشركين نباشيد)(انابه ) يعني بازگشت و توبه و (تقوي ) صفت امتثال از اوامر الهي و اجتناب از نواهي اوست در اينجا خطاب متوجه عموم مؤمنين و همراهان رسولخدا ص شده ومي فرمايد: در حالي روي خود را به جانب دين حنيف كنيد كه با توجه و انابه قصدرجوع به درگاه الهي را داريد و به اوامر او ملتزم باشيد و از نواهيش اجتناب كنيد و آنگاه نماز را كه ستون عبادات است به عنوان فرد اكمل از اوامر الهي ذكر كرده و مردم را به اقامه نماز دعوت مي كند و پس از آن مردم را از شرك كه فرد اكمل محرمات و نواهي است ، نهي مي نمايد. چون شرك از اعظم گناهان است و مي فرمايد (ان الله لا يغفران يشرك به (25) خداوند هرگز شرك به خود را نمي آمرزد.

تفسير 2

ر جوع ميكنيد به سوي پر و ر د گا ر و پر هيز ميكنيد از مخا لفت ا و, و بر پا ميد ا ر يد نماز ر ا و نبو ده با شيد از مشر كين. منيبين ا ليه كا نه جو اب از سؤ ا ل مقد ر ا ست كه سؤ ا ل ميكنند كه ا ين د ين قيم چيست كه فطره ا لهي بر ا و ا ست و ا كثر ناس نميد ا نند. جو اب ا ينكه, ا نا به مي كنيد بسوي خد ا و ند ا نا به ا نقطاع و ر جوع ا ست و لذ ا تو به ر ا ا نا به ميگو يند كه ر جوع از معصيت ا ست بسوي طا عت و ا ينجا ر جوع از شرك و كفر و تو جه بغير خد ا ا ست بسوي پر و ر د گا ر و تو جه با و كه مفا د و ا قم و جهك ا ست. و ا تقوه تقوي د ر جا تي و مر ا تبي د ا ر د, تقو اي از شرك و كفر و ضلا لت كه مر ا دف با ا يمان ا ست. تقو اي از معا صي كبا ر و ترك ا صر ا ر بر صغا ر و ترك منا فيات مر وت كه مر ا دف با عد ا لت ا ست و تقو اي از تو جه بغير, د ر ا مو ر, كه معني خلوص ا ست مخصو صا د ر عبا د ات كه شر ط صحت عبا دت ا ست, تقو اي از كليه معا صي كه قر يب ا لمعني با عصمت ا ست تا د ر جه عصمت و فوق عصمت حتي تقوي از ترك ا و لي كه تمام ا ين مر ا تب د ر ا ين د ين قيم د ا خل ا ست. و ا قيمو ا ا لصلوه كه ر كن ا عظم د ين ا ست ا لصلوه عمو د ا لد ين, قر بان كل تقي, معر اج ا لمؤ من, عنو ان صحيفت ا لمؤ من, ان قبلت قبل ما سو ا ها و ان ر دت ر د ما سو ا ها و تا ر كها كا فر و تضييعها يو رثز و ا ل ا لا يمان عند ا لنزع و غير ا ينها. و لا تكو نو ا من ا لمشر كين نه شرك د ر عبا دت و نه شرك د ر صفات و نه شرك د ر ا فعا ل بلكه نظر, بكلي از غير ا و بر د ا شته شو د كه شرك نظري گفتيم, نه بكسب خو د, نه بغير خو د, نه بر ئيس و نه به كا ر فر ما و نه بما ل و نه بجاه, تمام متو جه ا و با شد و بس, و گفتيم مر ا تب تو حيد پنج مر تبه ا ست: ذ ا تي, صفا تي, ا فعا لي, عبا د تي, نظري.

/ 6486