آيه: 31 وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّ جَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ - تفسیر نور سوره النور نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره النور - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 31 وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّ جَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

ترجمه :

و به زنان با ايمان بگو: از بعضي نگاه هاي خود (نگاه هاي غير مجاز) چشم پوشي كنند و دامن هاي خود را حفظ نمايند و جز آنچه (به طور طبيعي ) ظاهر است ، زينت هاي خود را آشكار نكنند و بايد روسري خود را بر گردن خود بيفكنند (تا علاوه بر سر، گردن و سينه ي آنان نيز پوشيده باشد) و زينت خود را ظاهر نكنند جز براي شوهر خود، يا پدر خود يا پدرشوهر خود، يا پسر خود، يا پسرشوهر خود (كه از همسر ديگر است ) يا برادر خود، يا پسربرادر خود، يا پسرخواهر خود، يا زنان (هم كيش ) خود، يا آنچه را مالك شده اند (از كنيز و برده )، يا مردان خدمتگزار كه تمايل جنسي ندارند، يا كودكاني كه (به سن ّ تمييز نرسيده و) بر امور جنسي زنان آگاه نيستند. و نيز پاي خود را به گونه اي به زمين نكوبند كه آنچه از زيور مخفي دارند آشكار شود. اي مؤمنان ! همگي به سوي خدا باز گرديد و به درگاه خدا توبه كنيد تا رستگار شويد.

نکته ها

با اينكه خداوند در قرآن به عدد ركعت هاي نماز و طواف اشاره نكرده و بيان مقدار و نصاب زكات و بسياري از مسائل ديگر را به عهده ي پيامبر اكرم (ص ) گزارده ، ولي در مسائل خانوادگي و تربيتي و مفاسد اخلاقي به ريزترين مسائل پرداخته است .

خداوند در اين آيه بيست وپنج مرتبه با آوردن ضمير مونث به زنان توجّه كرده است .. (173) امام صادق (ع) فرمود: مراد از آيه ي ((يغضضن من ابصارهن ّ و يحفظوا فروجهن ّ)) آن است كه حتّي زنان به عورت زنان نگاه نكنند و عورت خود را از نگاه ديگران حفظ نمايند.. (174) كلمه ((اربه)) به معناي حاجت و نياز است . مراد از ((اولي الاربه)) خدمتگزاران و ملازماني هستند كه تمايل به همسر ندارند.. (175) پيامبر (ص ) در تفسير جمله ي ((الاّ لبعولتهن ّ)) فرمود: خداوند آن دسته از زنان را كه صورت و موي خود را براي شوهر آرايش نكنند ويا تقاضاي شوهر را نپذيرند، لعنت كرده است .. (176) توبه ، گاهي پشيماني از يك گناه فردي و گاهي براي تغيير دادن يك فرهنگ فاسد عمومي است ، كه آيه ظاهرا درباره ي نوع دوّم است . زيرا در جاهليّت گردن وسينه ي زنان باز بود.. (177) حفظ حجاب و ترك جلوه گري ثمرات بسياري دارد كه برخي از آنها عبارت است از:.

آرامش روحي ، استحكام پيوند خانواده ، حفظ نسل ، جلوگيري از سوء قصد و تجاوز، پيشگيري از امراض مقاربتي و رواني ، پائين آمدن آمار طلاق ، خودكشي ، فرزندان نامشروع و سقط جنين ، از بين رفتن رقابت هاي منفي ، حفظ شخصيّت و انسانيّت زن ، و نجات او از چشم ها و دلهاي هوسبازي كه امروز دنياي غرب و شرق را در لجن فرو برده است .

((خمر)) جمع ((خمار)) يعني روسري و ((جيوب )) جمع ((جيب )) به معناي گردن وسينه است .

پيام ها:

1- در لزوم عفّت و پاكدامني و ترك نگاه حرام بين زن و مرد، فرقي نيست . (يغضّوا يغضضن يحفظوا يحفظن )

2- جلوه گري زنان ، در جامعه ممنوع است . (ولا يبدين زينتهن ّ)

3- ظاهر بودن قسمت هايي از بدن كه به طور طبيعي پيداست ، (صورت ، دست يا پا) مانعي ندارد. (الاّ ما ظهر منها)

4- در ميان انواع پوشش ها، نام مقنعه و روسري بزرگ آمده و اين دليل بر اهميّت حجاب است . (خمرهن ّ)

5- در قانون گزاري بايد به ضرورت ها، واقعيّت ها و نيازها توجّه شود. (اگر پوشاندن آن قسمت از بدن كه خود به خود آشكار است ، واجب مي شد، زندگي براي عموم زنان مشكل بود) (الاّ ما ظهر منها)

6- اسلام به نيازهاي فطري و غريزي بشر پاسخ مثبت مي دهد. (الاّ لبعولتهن ّ)

7- از بردگان و غلامان و افراد ملازمي كه نيازي به همسر ندارند، ستر و پوشاندن واجب نيست . (او ما ملكت ايمانهن ّ او التّابعين غير اولي الاربه)

8- هرگونه راه رفتني كه سبب آشكار شدن زيورهاي مخفي زن شود ممنوع است . (ولا يضربن بارجلهن ّ)

9- زن ، حق ّ مالكيّت دارد. (ملكت ايمانهن ّ)

10- زن ، زينت خود را تنها به زنان مسلمان مي تواند نشان دهد و نزد زنان كفّار بايد خود را بپوشاند. (نسائهن ّ) يعني زنان خودي و مسلمان نه بيگانه .

11- پوشش زن با تمايلات جنسي مردان نامحرم كاملا ارتباط دارد، براي (غير اولي الاربه) كه ميلي به همسر ندارد پوشش لازم نيست .

12- حجاب وپوشش ، واجب است ، (وليضربن بخمرهن ّ) وهركاري كه زينت زن را آشكار كند يا ديگران را از آن آگاه كند ممنوع است . (ليعلم مايخفين من زينتهن ّ)

13- مقدار واجب براي پوشش سر و صورت ، انداختن روسري و مقنعه اي است كه گردن و سينه را بپوشاند. (خمرهن ّ علي جيوبهن ّ)

14- با حفظ حجاب ، حضور زن در جامعه مانعي ندارد. (ولا يبدين زينتهن ّ) همان گونه كه شركت زن در نماز جماعت بلامانع است . (و اركعي مع الرّاكعين ) (178)

15- همه مردم نسبت به مسأله نگاه و حجاب مسئولند و براي نگاه هاي حرام خود بايد توبه كنند. (توبوا الي اللّه جميعا ايّها المؤمنون )

16- مقتضاي ايمان ، توبه به درگاه خداوند است . (توبوا الي اللّه جميعا ايّها المؤمنون )

17- توبه ، هم واجب است و هم كليد رستگاري است . (توبوا... تفلحون )

18- راه رستگاري ، بازگشت از مسيرهاي انحرافي به راه خداست . (توبوا الي اللّه ... تفلحون )


173-تفسير قرطب
174-تفسير نورا
175-كافي ، ج 5
176-تفسير نورا
177-تفسير كبير
178-آل عمران ،

/ 64