عفو و بخشش بخاطر قرآن - هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (ع) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (ع) - نسخه متنی

محمدرضا رمزی اوحدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید



عفو و بخشش بخاطر قرآن

روزى از روزهاى حكومت امام على "عليه السلام" شخصى خدمت امام آمد و اعتراف به دزدى كرد، امام به او فرمود: حد دزد قطع دست است. آيا باز هم اعتراف مى كنى؟
او بار ديگر به جرم خود اعتراف كرد. امام پرسيد: آيا چيزى از آيا قرآن را در حفظ دارى تا قرائت كنى؟

گفت: آرى، سوره بقره را حفظ و مدام آن قرائت مى كنم.
امام فرمود: برو دست تو را به بركت سوره بقره بخشيدم. اشعث بن قيس د كه مردى منافق و از پليدان روزگار امام على "عليه السلام" است به آن حضرت اعتراض كرد و گفت: آيا حدود الهى را تعطيل مى كنى؟
امام فرمود: تو چه مى دانى حكم اين مساءله را؟ هر گاه براى جرمى شاهد و دليل اقامه شد، امام بايد حد الهى را اجرا كند، اما اگر مجرمى خود اعتراف كرد اين كار او با امام است؛ مى تواند عفو كند و مى تواند حد الهى را جارى سازد. [ استبصار شيخ طوسى، ج 4؛ اصول كافى، ج 7، ص 260]

حفظ روحيه لشگر

در جنگ صفين از لشكر معاويه دلاور جسورى به نام ابن صباح حميرى به ميدان آمد، يكى از دلاوران سپاه امام نيز به جنگ او رفت و كشته شد. نفر دوم و سوم نيز بدست او كشته شدند، در اين هنگام جنگاور شامى زياد مغرور شد و با حركات خود روحيه سربازان امام را تضعيف مى كرد. سربازان امام نيز با ديدن اين صحنه ها تزلزل در روحيه شان به وجود آمده بود.

امام على "عليه السلام" براى پيشگيرى از تضعيف رويه سربازانش لباس د يكى از سربازان خود را به تن كرد و شخصا به ميدان رفت و ابن صبح را كشت، سرباز ديگرى از سپاه شام به ميدان آمد، آنهم كشته شد، نفر سوم نيز به جنگ آمد او هم توسط تيغ كافر كش على "عليه السلام" به خاك افتاد، آنگاه امام در ميان دو لشكر با صداى بلند فرمود:
اگر شما در قتل و خونريزى پيشدستى نمى كرديد ما به روى شما شمشير نمى كشيديم. [ فرد نامتناهى، ص 24]

شعارها در ميدان جنگ

در صدر اسلام توسط پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرهنگ شعار دادن در جنگ در جامعه اسلامى جارى شد، در جنگ حضرت على "عليه السلام" با سپاه منحرف و جهنمى جمل؛ عايشه در ميان سپاه خود فرياد مى زد: فانما يصير الاحرار.
على "عليه السلام" با صداى بلند به سپاهيانش فرمود: در پاسخ او بگوييد: يا منصور امت و سپاهيان امام "عليه السلام" فرياد مى زدند: يا محمد؛ يا حم لا يبصرون.
لشكر عايشه فرياد مى زد: يا لثارات عثمان!!!
لشكريان امام با صداى بلند پاسخ مى دادند. اللهم انصرنا على القوم الناكثين [ ناسخ التواريخ، ج 1، ص 162]

/ 356