راه مبارزه با شيطان - هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (ع) نسخه متنی

راه مبارزه با شيطان

روزى على "عليه السلام" به كميل بن زياد چنين سفارش و وصيت كرد؛ فرمود: اى كميل! شيطان باكيد و مكر لطيفش بسوى تو مى آيد و تو را به طاعتى امر مى كند كه مى داند با آن الفت و انس دارى و آن را فرو نمى گذارى پس تو گمان مى برى كه او فرشته اى بخشنده است، در حاليكه بدون ترديد او شيطان رانده شده است.
سپس وقتى به او انس گرفتى و اطمينان يافتى، تو را به اتخاذ تصميماتى هلاك كننده كه نجات در آن نيست وا مى دارد.

اى كميل! وقتى كه شيطان در سينه ات وسوسه كرد بگو: اعوذ بالله القوى من الشيطان الغوى و اعوذ بمحد الرضى من شرما قدر و قضى و اعوذ بالله الناس من شر الجنة و الناس اجمعين و صلى الله على محمد و آله و سلم و سلم
اين پناه جستن به حق تو را از زحمت و اذيت ابليس و شياطين همراه او، اگر چه تماما مثل او ابليس باشند، كفايت كرد. [ نشان از بى نشانها]

شيعه واقعى على

جابر بن يزيد جعفى مى گويد: از امام صادق "عليه السلام" درباره معنى و تفسير آيه شريفه و ان من شيعته لابراهيم [ سوره صافات آيه 83] سوال كردم آن حضرت فرمود چون خداوند ابراهيم "عليه السلام" را خلق كرد پرده از برابر چشمان او برداشت و ابراهيم پيرامون عرش را نظر كرد و نورهاى را ديد عرض كرد: پروردگارا! اين چه نورى است؟ خطاب رسيد: اين نور حبيب من، محمد صلى الله عليه و آله و سلم است آنگاه ابراهيم "عليه السلام" سؤ ال كرد خدايا نور ديگرى در كنار آن نور بود؟ خداوند فرمود: اين نور على "عليه السلام" يارى كننده دين من است و اين سه نور ديگر نور فاطمه عليهاالسلام و فرزندانش
حسن و حسين عليهم السلام و آن نه نور ديگر انوار فرزندان على و فاطمه عليهم السلام از صلب حسين "عليه السلام" هستند. و اسامى تمام چهارده نور پاك را خداوند يك به يك براى حضرت ابراهيم "عليه السلام" بيان فرمود.

حضرت ابراهيم "عليه السلام" عرض كرد: نورهاى بى شمارى در اطراف اين انوار مشاهده مى كنم كه تعداد آنها معلوم نيست، خطاب رسيد، اى ابراهيم! اين نورها، انوار شيعيان على "عليه السلام" است؛ ابراهيم سؤ ال كرد خداوندا! شيعيان على "عليه السلام" چگونه شناخته مى شوند؟
خداوند فرمود: شيعيان على "عليه السلام" در شبانه روز پنجاه و يك ركعت نماز واجب و مستحب مى خوانند بسم الله الرحمن الرحيم را بلند مى گويند و انگشتر خود را در دست راست مى كنند و در نمازهاى خود پيش از ركوع قنوت مى خوانند.
آنگاه حضرت ابراهيم "عليه السلام" از خداوند تقاضا كرد كه او را نيز از شيعيان على "عليه السلام" قرار دهد كه خداوند در اين آيه مى فرمايد و ان من شيعته لابراهيم. [ تفسير جامع، ج 5]

پناه بر خدا

سحاق بن فضل مى گويد: يكى از دعاهاى اميرالمؤ منين على "عليه السلام" اين است:
خداوندا! پناه مى برم به تو از اينكه دوستت را دشمن بدارم، يا با دشمنت دوستى كنم، يا كسى را كه از تو خشم به دل دارد خشنود سازم، خداوندا! بر هر كس كه تو درود فرستى درود ما نيز بر او باد، و بر هر كس د لعنت كنى لعنت ما نيز بر او باد. خداوندا! هر كس كه مرگ او موجب شادى ما و شادى تمام مسلمانان است ما را از شر او آسوده ساز، و بجاى او كسى را به ما ارزانى دار كه براى ما بهتر از او باشد، تا آنجا كه نشانه اجابت را طورى بر ما نمايان سازى كه ما در دين و دنياى خود بدان آشنا باشيم اى مهربان تر از هر مهربانى. [ امالى شيخ مفيد، ص 183]