اسباب تأخير عذاب الهى - هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (ع) نسخه متنی

اسباب تأخير عذاب الهى

اصبغ نباته مى گويد: روزى اميرالمؤ منين "عليه السلام" فرمود: اهل زمين چون به تبهكارى و نافرمانى پروردگار آلوده شوند خداوند بر آن شود كه آنها را روى استحقاقشان عقوبت فرمايد ولى چون نظر كند به سالخوردگان كه در عين ضعف پيرى به سوى نماز گام بر مى دارند و كودكان كه مشغول يادگيرى قرآنند آنان را مورد عفو قرار داده عذابشان را به تاءخير اندازد.
لذا اميرالمؤ منين "عليه السلام" در وصيت لحظات آخر عمرش فرمود: خدا را در امر زكات رعايت كنيد كه موجب خاموشى غضب پروردگار است. الله الله فى الزكاة فانها تطفى غضب ربكم

توصيف امام على توسط امام ششم

سعيد بن كلثوم مى گويد: خدمت حضرت صادق "عليه السلام" بودم سخن از وجود مقدس اميرالمؤ منين "عليه السلام" به ميان آمد. امام ششم "عليه السلام" آنچنان كه حق على "عليه السلام" بود از آن جناب تمجيد كرد و حضرتش را به بهترين صورتى كه لياقت داشت ستود.

سپس فرمود:
به خدا قسم هرگز حرامى نخورد تا عمرش پايان گرفت و از دو برنامه اى كه رضاى خداوند در آن بود سخت ترينش را براى عمل انتخاب مى كرد حادثه اى براى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پيش نيامد مگر اينكه آن حضرت را به عنوان تكيه گاه براى رفع حادثه خواست جز او كسى همانند رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم طاقت عبادت نداشت... ثواب حق را اميد داشت و از عذابش خائف بود در راه رضاى خداوند و دورى از عذاب فردا از كار كرد و دستمزد كار روزانه اش هزار بنده در راه خدا خريد و آزاد كرد غذاى اهلش روغن و سره و خرماى بهم انباشته بود لباسى جز لباس كرباس نداشت [ بحارالانوار، ج 46، ص 75]

فقيه كيست

ابوحمزه ثمالى از حضرت باقر "عليه السلام" روايت نموده كه اميرالمؤ منين "عليه السلام" فرمود: آيا آگاه نسازم شما را از كسى كه حقيقتا فقيه "آگاه به مسائل دين" است؟ عرض كردند: چرا اى اميرالمؤ منين "عليه السلام". فرمود: شخصى است كه مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و آنان را از عذاب او ايمن نسازد و در نافرمانى از خدا برايشان تسهيل قال نشود و به آنان اجازه نافرمانى ندهد و قرآن را به دليل علاقه به چيزهاى ديگر ترك نگويد. آگاه باشيد در دانشى كه به ديگران انتقال پيدا نكند، خيرى نيست، و بدانيد در قرائتى كه تدبر و چاره انديشى در آن نباشد و در عبادتى كه آگاهى و فهم و دانستن مسائل دين در آن نباشد خيرى نيست. [ معانى الاخبار، ج 2، ص 66]

معنى قد قامت الصلوة

در روايتى از اميرالمؤ منين "عليه السلام" در تفسير جمله قدقامت الصلوة آمده است قد قامت الصلوة اى حان وقت الزيارة و المناجاة و قضاء الحوائج درك المنى و الوصول الى الله عزوجل. معناى بپا شد. نماز اين است كه نزديك شد وقت زيارت خدا و مناجات با او و برآورده شدن حاجات و رسيدن به آرزوها و واصل شدن به خداوند عزوجل. [ اين روايت مشروحى است در تفسير اذان و اقامه كه صدوق در معانى الاخبار توحيد آن را نقل كرده است]

بعد از ايمان به خدا و رسولش

عبدالله بن عباس گويد: سلمان فارسى را در عالم خواب ديدم به او گفتم: آيا تو غلام آزاد كرده رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نبودى؟ گفت: آرى بودم ديدم تاج ياقوتى بر سر دارد و لباسهاى عالى بهشتى بر تن پوشيده گفتم: اى سلمان اين منظره حكايت از مقام عالى تو مى كند كه خداوند به تو عطا كرده گفت: آرى گفتم: تو در بهشت بعد از ايمان به خدا و ايمان به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم چه چيز را بهتر از همه چيز ديدى. در پاسخ گفت: در بهشت بعد از ايمان به خدا و رسولش صلى الله عليه و آله و سلم چيزى بهتر از دوستى على "عليه السلام" نيست. [ مجالس شيخ مفيد، مطابق نقل از بحارالانوار، ج 6، ص 753]