لطفا منتظر باشید ...
مناجات على در سجده نمازها
اصبغ بن نباته مى گويد: اميرالمؤ منين على "عليه السلام" در سجودش به خداوند بارى تعالى عرض مى كرد:
"انا جيك يا سيدى كما يناجى العبد الذليل مولاه و اطلب اليك طلب من يعلم انك تعطى و لا ينقص مما عندك شى و استغفرك استغفار من يعلم انه لا يغفر الذنوب الا انت و اتوكل عليك، توكل من يعلم انك على كل شى قدير؛ يعنى: اى آقايم با تو راز و نياز مى كنم، بنده اى ذليل با مولاى خود راز خود خود مى گويد، و از تو مى خواهد مثل كسى كه مى داند تو عطا مى كنى و از آنچه نزد تو است كم نيايد، و از تو آمرزش د مى جويم، مانند كسى جز تو گناه را نيامرزد و به تو توكل دارم مانند كسى كه مى داند تو بر همه چيز توانايى". [ امالى شيخ صدوق 255]
القاء عزت نفس به فقير و قدردانى از مردم
روزى مردم نزد اميرالمؤ منين "عليه السلام" آمد عرض كرد: يا اباالحسن! من نيازمندى حضرت فرمود: نيازت را بر روى زمين بنويس، او نوشت من فقيرم؛ على "عليه السلام" به قنبر فرمود: اى قنبر دو جامه به او بده و آن مرد به سرودن اشعارى در وصف على "عليه السلام" پرداخت على "عليه السلام" به قنبر فرمود: صد دينار طلا به او بدهند، عرض كردند يا على! او را توانگر ساختى، حضرت فرمود: من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود: از مردم قدردانى كنيد: سپس على "عليه السلام" فرمود: "من از مردمى در تعجب و شگفتم كه با پول خود بنده ها و كنيزانى مى خرند امام مردم را "فقيران" با احسان خود نمى خرند". [ امالى شيخ صدوق]مفسر قرآن
غزالى نقل مى كند كه اميرالمؤ منين "عليه السلام" فرمود: اگر خداوند و پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مرا اذن و اجازه دهند به اندازه بار چهل شتر الف سوره فاتح الكتاب را شرح مى نمايم. سپس د مى گويد: و هذه الكثرة ص السعة و الافتتاح فى العلم لا يكون الا يكون الا لدنيا سماويا الهيا. [ بحارالانوار، جلد 89، ص 104] يعنى: اين وسعت مطالب و گشودن باب علم نيست مگر علمى الهى و آسمانى و باطنى و خدادادى "اين علم اكتسابى نيست خدادادى است"... لذا در جايى ديگر حضرتش د مى فرمايد:سلونى عن القرآن اخبركم عن آياته فمن نزلت و اين نزلت يعنى؛ راجع به قرآن از من بپرسيد هر آينه شما را آگاه مى كنم كه آيات آن درباره چه كسى و در كجا نازل شده است.
اميرالمؤ منين على "عليه السلام" در جواب سؤ ال رهبانى از وجه الله فرموده است: فهذا الوجود كله وجه الله، ثم قراء:
فاينما تو لو فثم وجه الله. [ جامع الاسرار] پس اين وجود همه وجه الله است سپس آيه شريف را قرائت كرد: پس به هر طرف كه رو كنى همان سمت خداست.
سفارش به امام حسن
روزى دو كودك خطى را نوشته سپس خدمت امام حسن "عليه السلام" آوردند و او را حكم خود قرار دادند تا آن حضرت قضاوت كند كه كدام خط نيكوتر است در آن هنگام على "عليه السلام" چشم به وى دوخت و فرمود:يا بنى انظر كيف تحكم فان هذا حكم و الله سالم عنه يوم القيامة؛ يعنى: اى پسرم! دقت كن چگونه قضاوت مى كنى؟ بى گمان اين يك قضاوت است خداوند روز قيامت از آن، تو را مورد سؤ ال قرار خواهد داد. [ تفسير مجمع البيان، ج 2، ص 64]
توبه نصوح
على "عليه السلام" مى فرمايد ترك الذنب اهون من طلب التوبة؛ يعنى گناه نكردن آسان تر از توبه است؛ عرض شد يا اباالحسن توبه نصوح كدام است و چگونه؟حضرت فرمود: پشيمانى با دل و طلب آمرزش با زبان و تصميم نداشتن بر انجام گناه. [ تحف العقول، ص 214]
