لطفا منتظر باشید ...
قضاوت عادلانه
در اواخر عصر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم على "عليه السلام" را براى ارشاد مردم يمن و قضاوت و حكومت بين آنها به آنجا فرستاد در آن ايام حادثه عجيبى رخ داد گروهى براى شكار شيرى گودال عميقى را كنده و شيرى را در ميان آن انداخته و محاصره كردند ناگهان پاى يكى از آنها لغزيد، او براى حفظ جان خود دست ديگرى را گرفت و او نيز دست سومى را و سومى دست چهارمى و سرانجام همه آنها به داخل گودال افتاد و بر اثر حمله شير به آنها هر چهار نفر مردند.در مورد ديه و خون بهاى آنها بين بستگانشان اختلاف و نزاع شد تا حدى كه ماجرا به جنگيدن رسد. امام على "عليه السلام" وقتى از ماجرا مطلع شد نزد آنها رفت و فرمود: من در
ميان شما داورى مى كنم و اگر به داورى من رضايت نداديد به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم برود تا در ميان شما قضاوت كند. آنگاه فرمود: فرد اولى كه طعمه شير شد ديه اى ندارد، ولى بايد بستگان او يك سوم ديه يك انسان را "مثلا از صد شتر؛ 33 شتر" به اولياء دومين مقتول بپردازند.
و بستگان دومى دو سوم ديه را به اولياء سومين مقتول بپردازند و بستگان سومى ديه كامل را به اولياء مقتول چهارم بپردازند. آنان قضاوت امام را قبول نكردند لذا نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم رفتند و جريان را نقل كردند. پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها فرمود:
"القضاء كما قضى على؛ قضاوت صحيح همان است كه على قضاوت كرد."
بايد توجه كرد كه امام خونبهاى مقتول چهارم را ميان اولياى سه نفر مقتول قبلى بطور مساوى تقسيم كرد. زيرا بستگان اولى يك سوم ديه را به اوليا دومى دادند و بستگان دومى دو سوم ديه را "كه يك سوم آن از خودشان بود" دادند و بستگان سومى همه ديه را كه دو سوم آن از ديگرى بود پرداختند. [ كنزالعمال]
تو بوالحسنى تو مرتضايى
تو جلوه ى حق تو مصطفايى
ممدوح خدا ز هل اتايى
مقصود نبى ز لافتايى
ممدوح خدا ز هل اتايى
ممدوح خدا ز هل اتايى
[ مهرداد اوستا ]
