تربيت على در دامان پيامبر - هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (ع) نسخه متنی

تربيت على در دامان پيامبر

وقتى فاطمه بنت اسد مادر گرامى حضرت امير "عليه السلام" آن حضرت را به دنيا آورد، از عمر مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم سى سال مى گذشت. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آن كودك را سخت دوست مى داشت از اين رو به مادرش فاطمه بنت اسد گفت: گهواره على "عليه السلام" را در كنار بستر من بگذار! از آن پس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم تربيت و پرورش بيشتر على را به عهده گرفت و به هنگام شستشو خودش على "عليه السلام" را مى شست و شير به دهانش مى ريخت و در موقع خواب گهواره اش را تكان مى داد و در بيدارى با او سخن مى گفت، و او را بر سينه خود مى فشرد... و هميشه او را به دوش مى گرفت و در كوهها و دره ها و بيابانهاى مكه او را به گردش مى برد. [ بحارالانوار، ج 35، ص 9]

بار خدايا! جمعشان را پراكنده مكن

شب بعد از عروسى حضرت فاطمه الزهراء "عليه السلام" رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم براى ديدار وى به منزل على "عليه السلام" آمد، آن گاه از على "عليه السلام" پرسيد يا على همسرت را چگونه يافتى؟ حضرت عرض كرد: يا رسول الله ياور خوبى است در طاعت خدا، بعد از فاطمه الزهراء "عليه السلام" پرسيد: فاطمه جان شوهرت چگونه است؟ عرض كرد: شوهر بسيار خوبى است در اين هنگام رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم براى آنان دعا كرد: 'بار خداى جمعشان را پراكنده مكن و بين دلهايشان الفت بيفكن و...' [ بحارالانوار، ج 3، ص 117]

... لذا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: اى فاطمه "عليه السلام" همانا على "عليه السلام" نزد خداوند بزرگوارتر از هارون است. زيرا، هارون موسى را خشمگين نمود و حال آنكه على هيچ گاه مرا خشمگين نساخت. سوگند به آنكه پدرت را به حق به پيامبرى مبعوث كرد هرگز يك روز هم بر او غصب نكردم و هيچ گاه نگاه ننمودم به چهره على، جز آنكه خشم از من رخت بربست. [ بحارالانوار، ج 43، ص 151]