نكته ها - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 1

در پايان اين فراز مىافزايد: «به اين ترتيب، قرنها گذشت و روزگاران سپرى شد; پدران رفتند و فرزندان جانشين آنها شدند» (عَلى ذلِكَ نَسَلَتِ (1) الْقُرُونُ وَ مَضَتِ الدُّهُورُ وَ سَلَفَتِ الآباءُ وَ خَلَفَتِ الاَبْناءُ).

نكته ها

1ـ پيامبران به منزله باغبانند!

از تعبيرات بسيار زيبا و حساب شده اى كه در اين كلام امام (عليه السلام) آمده است به خوبى استفاده مىشود كه دست قدرت خدا استعداد همه نيكيها و خوشبختيها را در نهاد آدمى گذارده است، در كوهسار وجود آنها معادن گرانبهايى نهفته شده و در دلهايشان انواع بذرهاى گلهاى معطّر معنوى و روحانى و ميوه هاى گوناگون فضايل انسانى پاشيده شده است. پيامبران، اين باغبانهاى بزرگ و آگاه الهى، اين بذرها را آبيارى و بارور مىسازند و اين معدن شناسان آسمانى، گنجينه هاى وجود او را استخراج مىكنند و نعمتهاى خداداى كه در وجود آنها نهفته است و از قدر و قيمت آن غافلند به آنها يادآورى مىكنند، مىفرمايد: «لِيَسْتَاْدُوهُمْ ميثاقَ فِطْريَةِ وَ يُذَكِّرُوهُمْ مَنْسِىَّ نِعْمَتِهِ... وَ يُثيرُوا لَهُمْ دَفائِنَ الْعُقُولِ».

بنابراين پيامبران چيزى به انسان نمى دهند كه در او نبوده است، بلكه آنچه دارد پرورش مىدهند و گوهر وجود او را آشكار مىسازند كه به گفته شاعر:

گوهر خود را هويدا كن، كمال اين است و بس

خويش را در خويش پيدا كن، كمال اين است و بس!

1. تعبير به «نسلت القرون» از مادّه «نَسْل» كه به معناى فزونى فرزندان است مىباشد و اين تعبير كنايه زيبايى است از قرنهايى كه پشت سر هم در مىآيند گويى هر قرنى از قرن ديگر متولّد مىشود و اين فرزندان پيوسته فزونى مىگيرند.