بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
خداى شر باشد (و عالم بالا در اختيار خداى خير). (1)مسيحيان در چنگال تثليث (خدايان سه گانه) گرفتار شده بودند و يهود، با تحريفات عجيبى كه در تورات واقع شده بود گرفتار خرافات زيادى شد كه شرح آن در اين مختصر نمى گنجد.امام (عليه السلام) در عبارت فوق، تمام اين گروه ها را در سه طايفه جاى داده است: گروه اوّل آنهايى كه قائل به تشبيهند و براى خدا شريك قائلند مانند مجوس و مسيحيان، يا براى خداوند صفات مخلوقات را قائلند مانند بسيارى از يهود. گروه دوّم كسانى كه نام او را بر غير او مىنهند مانند بسيارى از بت پرستان كه نام خدا را بر بتها مىنهادند و آنها را واسطه ميان خود و خدا مىپنداشتند و گروه سوّم كسانى كه به غير خدا اشاره مىكردند مانند دهريه كه طبيعت را خالق هستى مىپنداشتند و يا بت پرستان و ماه پرستان و ستاره پرستان كه براى بتها و كواكب آسمان، اصالت قائل بودند يعنى همانها را خداى خود مىدانستند.آرى در چنين اوضاع و احوالى پيامبر اسلام ظهور كرد و آفتاب قرآن درخشيدن گرفت. عالى ترين مفاهيم توحيد و دقيق ترين معارف مربوط به خدا و صفات او، به وسيله آن حضرت تعليم داده شد، تاريخ انبيا كه با خرافات وحشتناكى آميخته شده بود به صورت پاك و خالى از هر گونه خرافه بر مردمان عرضه شد. قوانينى كه حمايت از محرومان و مستضعفان، اساس آن را تشكيل مىداد و پديدآورنده نظم و عدالت بود بيان گرديد و پيامبر اسلام به تعبير خود قرآن، آنها را از «ضلال مبين» رهايى بخشيد و با تعليم قرآن و معارف اسلام به تهذيب نفوس پرداخت (هُوَ الّذى بَعَثَ فِى الاُمِيّينَ رَسُولا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزكّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ اِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفى ضَلال مُبين). (2) آرى با ظهور اين پيامبر بزرگ چهره دين الهى،1. شرح نهج البلاغه ابن ميثم، ج 1، ص 206.2. سوره جمعه، آيه 2.
لطفا منتظر باشید ...
