3ـ معيار شناخت گناهان كبيره و صغيره - پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 1

براى فهم آن در پاره اى از قسمتها نياز به معلّم دارند و پيوند آنها با معلّم، حقايق زياد ديگرى را نيز براى آنها روشن مىسازد.

حال سؤال در اين است كه آيا پس از رسول خدا، اين معلّم الهى همچنان در ميان مسلمانان وجود دارد يا نه؟ بدون شك بايد وجود داشته باشد و گرنه مشكلات، باقى مىماند. و اين جاست كه ما معتقديم در هر عصر و زمان امام معصومى وجود دارد كه علم قرآن نزد اوست و او همان كسى است كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) در روايت متواتر ثقلين از او به عنوان «عترت» ياد كرده و پيوندش را با قرآن تا دامنه قيامت ناگسستنى دانسته است و فرموده: «اِنّى تارِك فيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتابَ اللهِ وَ عِتْرَتى ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهما لَنْ تَضِلُّوا وَ اِنَّهُما لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ». (1)

3ـ معيار شناخت گناهان كبيره و صغيره

جمعى ديگر مىگويند: گناه كبيره آن گونه كه از نامش پيداست گناهى است كه واقعاً بزرگ و از نظر شرع و عقل داراى اهميّت است مانند قتل نفس و غصب حقوق ديگران و رباخوارى و زنا. و شايد به همين دليل در روايات اهل بيت (عليهم السلام) معيارش وعده عذاب الهى نسبت به آن شمرده شده است. در حديث معروفى كه از امام باقر و

1. آنچه در بالا آمد مجموعه تعبيراتى است كه در اين حديث در منابع شيعه و اهل سنّت آمده است، به احقاق الحق، ج 9، ص 309 تا 375 و بحارالانوار، ج 23، ص 118، 132، 133، 134 و 155 و پيام قرآن، ج 9 مراجعه شود.