بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
شده كه هيچ يك از بزرگان حكما و فلاسفه معروف جهان و نوابغ از علماى ربّانى، در زمينه فلسفه و اصول سياست راستين و مواعظ آشكار و حجّت رسا، دارا نبوده اند». (1)9ـ باز به سراغ نويسنده معروف ديگرى از مصر، يعنى «طه حسين» مىرويم; او در يكى از سخنان خود بعد از نقل كلامى از على (عليه السلام) در پاسخ سؤال مردى كه در جريان جنگ جمل دچار ترديد شده بود، مىگويد: «من پس از وحى و سخنان خداوند جوابى باشكوهتر و شيواتر از اين جواب نديده و نمى شناسم». (2)10ـ مرحوم «ثقة الاسلام كلينى» در جلد اوّل كافى، بعد از نقل يكى از خطبه هاى توحيدى على (عليه السلام) چنين مىگويد:«اين از خطبه هاى بسيار مشهور است كه توده هاى مردم آن را مىدانند و براى كسانى كه طالب علم توحيدند، تدبّر و فهم آن كافى است و اگر تمام زبان هاى جن و انس ـ غيراز زبان انبيا ـ جمع شوند تا توحيد را بيان كنند هرگز مانند آنچه على (عليه السلام) ـ كه پدر و مادرم به فدايش باد ـ آورده است، نخواهند آورد و اگر بيانات آن بزرگوار نبود مردم نمى دانستند راه توحيد را چگونه طى كنند». (3)11ـ اين بحث را با گفتارى از يكى از فقهاى بزرگ «علاّمه فقيد آية الله خويى» پايان مىدهيم; او مىگويد: «هنگامى كه على (عليه السلام) در خطبه هاى نهج البلاغه وارد بحثى مىشود، جايى براى سخن ديگرى باقى نمى گذارد تا آن جا كه افرادى كه از تاريخ زندگى اميرمؤمنان على (عليه السلام) آگاهى كافى ندارند گمان مىكنند كه او تمام عمرش را تنها درباره همان موضوع صرف كرده است». (4)1. مصادر نهج البلاغه، ج 1، ص 90.2. سيرى در نهج البلاغه، ص 18 و 19.3. اصول كافى، ج 1، ص 136.4. البيان، ص 90.
لطفا منتظر باشید ...
