بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
اين كه سرار به معناى شبهايى است كه ماه مطلقاً در آن نمى درخشد) تشبيه كرده و مىفرمايد: «به وسيله پيامبر و خاندان او پرده هاى تاريكى شكافته شد و داخل در فجر و صبح سعادت شديد».در واقع اين تعبيرات از سرچشمه قرآن گرفته شده كه اسلام و ايمان و وحى الهى را تشبيه به نور كرده، گاه مىفرمايد: «اَللّهُ وَلىُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ; خداوند ولىّ و سرپرست كسانى است كه ايمان آوردند و آنها را از تاريكيها به سوى نور بيرون مىبرد» (1) و در جايى ديگر مىفرمايد: «قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللهِ نُور وَ كِتاب مُبين يَهْدى بِهِ اللهُ مَنْ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ بِاِذْنِهِ; به يقين از سوى خداوند نور و كتاب آشكارى به سوى شما آمد و خداوند به بركت آن، كسانى را كه از خشنودى او پيروى كنند به راه هاى سلامت هدايت مىكند و به اذن خود از تاريكيها به سوى روشنايى مىبرد» (2) و گاه مىفرمايد: «و اِنَّهُ لَذِكْر لَكَ». (3)سپس امام (عليه السلام) به عنوان نكوهش از كسانى كه گوش شنوا ندارند و تعريف و تقدير از افراد واقع بين و آگاه، مىافزايد: «كر باد! گوشى كه نداى بلند پند و اندرز را درك نكند» (وُقِرَ سَمْع لَمْ يَفْقَهِ الْواعِيَةَ).واژه «وقر» هم در مورد كرى به كار مىرود و هم سنگينى گوش; و منظور از «واعية» فريادهاى بلند است و اشاره به آيات صريح و كوبنده قرآن در مسائل مهمّ اعتقادى و عملى و اخلاقى و همچنين سنّت آشكار پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم). و تعبير به «لَمْ يَفْقَهُ» درك نكرده» به جاى «لَمْ يَسْمَعَ; نشنيده است» به خاطر اين است كه تنها شنيدن اثرى ندارد مهم درك كردن است.سپس مىفرمايد: «كسى كه صيحه و فرياد، او را (كر) كرده است چگونه مىتواند1. سوره بقره، آيه 257.2. سوره مائده، آيات 15 و 16.3. سوره زخرف، آيه 44.
لطفا منتظر باشید ...
