پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 1

در كلمات قصار نهج البلاغه مىخوانيم: «وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَاِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الاِيمانِ كَالرَّأسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لا خَيْرَ في جَسَد لا رَأسَ مَعَهُ وَ لا فى إيمان لا صَبْرَ مَعَهُ; و بر شما باد كه صبر و استقامت كنيد! زيرا صبر و استقامت نسبت به ايمان، همچون سر است نسبت به بدن، تنى كه سر با او نباشد فايده اى ندارد و همچنين است ايمانى كه صبر و استقامت با آن نباشد»! (1)

در خطبه بالا نيز كراراً روى همين معنا تكيه شده است، گاه مىفرمايد: «اگر كوه ها تكان بخورند تو استقامت كن و از جاى تكان مخور!» و گاه مىفرمايد: «قدمهايت را بر زمين ميخكوب كن!» و بقيه جمله ها نيز در واقع شاخ و برگى براى اين معناست; زيرا دندانها را به هم فشردن، جمجمه خويش را به خدا عاريت دادن، نصرت و پيروزى را از جانب خدا دانستن، همه اينها به انسان استقامت بيشتر مىبخشد و پايدارى فزونتر مىدهد و آنچه سبب شد كه مسلمانان در جنگ هاى نابرابر با دشمنان در صحنه هاى مختلف پيروز شوند همين اصل بود، اصلى كه بايد در نسل كنونى نيز زنده بماند تا شاهد پيروزيهاى بيشتر بر دشمنان اسلام گردند.

1. كلمه 82، از كلمات قصار نهج البلاغه.