بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
جنگ هاى فيزيكى و شيميايى، آشنا هستند و دشمن را با وسائل مختلف، درهم مىكوبند و سلامت انسان را تأمين مىكنند.اگر به سببى از اسباب، اين نيروى دفاعى از كار بيفتد، در زمان بسيار كوتاهى انواع بيمارى ها، به سراغ انسان مىرود. بيمارى بسيار خطرناك «ايدز»، چيزى جز از كار افتادن اين نيروى دفاعى نيست. و به همين دليل، مبتلايان به اين بيمارى وحشتناك، در زمان كوتاهى، مورد تهاجم بيمارى هاى سخت و سنگينى قرار مىگيرند.كوتاه سخن اين كه جهاد، رمز حيات و ضامن سعادت و سبب پيروزى و موفقيّت و عامل سربلندى و عزت است، امّا جهادى كه در مسير حق و عدالت قرا گيرد كه غير از آن، تجاوز است و ظلم و جنايت.به همين دليل، در آيات قرآن مجيد و روايات و از جمله در خطبه بالا، اهمّيتى به جهاد داده شده است كه به كم تر چيزى داده شده، به خصوص اگر جهاد را به معناى گسترده و در مورد جهاد با دشمن درون و بيرون تفسير كنيم كه تمام برنامه هاى الهى و دينى را فرا مىگيرد. در حديث پرمعنايى از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) در اهميّت جهاد مىخوانيم: «مَنْ تَرَكَ الْجِهادَ أَلْبَسَهُ اللهُ ذُلاّ فى نَفْسِهِ وَ فَقْراً فى مَعيشَتِهِ وَ مَحْقاً فى دينِهِ; كسى كه جهاد را ترك كند، خداوند، لباس ذلّت بر او مىپوشاند و در زندگى مادّى نيز گرفتار فقر و تنگدستى مىشود و دين او بر باد مىرود. (1)»از اين حديث، به خوبى، استفاده مىشود كه ترك جهاد، هم زندگى معنوى انسان را به خطر مىافكند و هم زندگى مادّى او را.در حديث ديگرى، از امام صادق (عليه السلام) مىخوانيم كه اين جمله را از پيامبراكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) نقل فرمود: «إِغْزُوا تُورِثُوا أَبْنائَكُمْ مَجْداً; پيكار كنيد تا براى1 ـ بحارالانوار، جلد 98، صفحه 9.
لطفا منتظر باشید ...
