بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
(ج): گروهى كه بظاهر، اعمال الهى و اخروى انجام مىدهند، ولى در حقيقت با اين عمل دنيا را مىطلبند، نه آخرت را.(د): گروه ديگرى كه چون دستشان به قدرت نمى رسد، خود را به زهد و قناعت مىزنند، در صورتى كه نه زاهدند و نه اهل قناعت.امام (عليه السلام) ويژگيهاى هر يك از اين چهار گروه را ـ كه در هر اجتماعى وجود دارند ـ بيان مىكند.در بخش سوم، سخن از گروه ديگرى است كه حضرت از آنها به طور جداگانه ياد مىكند.مردان شريف و پاك طينتى كه به خدا دل بسته اند و در راه او گام برمى دارند.امام على (عليه السلام) آنها را نيز به چند دسته تقسيم مىفرمايد و به طور دقيق و ظريف ويژگيهاى هر دسته را شرح مىدهد.در بخش چهارم، كه بخش پايانى خطبه است ـ مردم را به زهد و بى اعتنايى به دنيا كه عشق به آن، سرچشمه همه گناهان و بدبختيها است، دعوت مىفرمايد و در جلمه هاى كوتاه حقّ سخن را ادا مىكند.