بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
اينجا كسانى را كه به او نگاه مىكردند متّهم به شرك كرد).امام (عليه السلام) سربلند كرد و به او نگاه فرمود: او (كه مرد بسيار وقيح و بى شرمى بود) فرياد زد: (لا حُكْمَ إلاّ للهِِ وَ لَوْ كَرِهَ اَبُوحَسَنْ) !(و در اينجا امام (عليه السلام) را متّهم به مخالفت با حكم الله كرد!) امام (عليه السلام) فرمود: ابوالحسن (على بن ابى طالب) از حكم خدا ناخشنود نيست من مخصوصاً منتظر حكم خدا درباره شما هستم (مجازاتى از سوى خدا و يا مجازاتى به وسيله مؤمنان).در اينجا مردم گفتند: اى اميرمؤمنان چرا تصميم به نابودى اين گروه (جسور و بى منطق) نمى گيرى؟ امام (عليه السلام) فرمود: اينها هرگز نابود نمى شوند، آنها در صلب پدران و رحم مادران تا روز قيامت خواهند بود (اگر گروهى از بين بروند گروه ديگرى با همين طرز فكر قشرى و تعصّب آميز و دور از منطق جانشين آنها مىشوند) ! (1) چه سخنان حكيمانه اى؟!
نكته ها
1 ـ بلاى تحريف!
تنها خوارج نبودند كه براى رسيدن به مقاصد شوم خود از تحريف حقايق و تفسير به رأى آيات الهى بهره مىگرفتند، بلكه اگر يك نگاه اجمالى به تاريخ بشريت از آغاز تا كنون بيندازيم خواهيم ديد تحريف حقايق هميشه به صورت ابزارى در دست ظالمان و آلودگان و گمراهان بوده است.گروهى آيات الهى يا سخنان انبياء و بزرگان را كه همه در مقابل آن خاضع بوده اند گرفته و به ميل خود تفسير و تحريف مىكردند، و دو هدف در اين كار تعقيب مىشد: گاه فريب مردم ناآگاه و ساده دل و گاه فريب وجدان خودشان!اگر به سخنان «نمرود» در برابر «ابراهيم» و گفتار «فرعون» در مقابل «موسى» كه1 ـ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، جلد 2، صفحه 310.
لطفا منتظر باشید ...
