پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

آن را مىپذيرد; اين به خاطر آن است كه تا امداد الهى در اين راه نباشد و معلّمان آسمانى و كتب روشنگر الهى نباشد هيچ كس راهى به جايى نمى برد و به همين دليل هر شب و روز در تمام نمازها از خداوند تقاضاى هدايت مىكنيم.

در پايان اين خطبه توجه به اين نكته شايسته به نظر مىرسد كه بخش اول، جنبه مقدمه اى دارد و دلها را از طريق توجه دادن به ناپايدارى دنيا و گذرا بودن آن آماده مىسازد و در بخش دوم و سوم آنها را متوجّه اطاعت فرمان خدا و كسب فضائل و دفع رذائل مىنمايد. با اين تفاوت كه در بخش دوم تكيه بر اهميت قرب الى اللّه شده و هرگونه تلاشى را براى رسيدن به اين هدف شايسته مىداند و در بخش سوم از طريق مسأله شكر منعم و سپاسگزارى به درگاه بخشنده اين همه نعمت ها وارد مىشود. چرا كه وجدان همه انسانها گواهى بر لزوم شكر منعم است.