پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 2

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

گفته مىشود كه: اين آبادى، در سنه هفدهِ هجرى، در عصر خليفه دوم، به صورت شهر در آمد و بعضى، تاريخ آن را، كمى بعد از آن، نوشتند. اين شهر، به عنوان بزرگ ترين شهر عراق، «قُبَّةُ الاِسلام» و محل هجرت مسلمانان شناخته مىشد و سعد بن ابى وقّاص، آن را بنا كرد.

بعضى گفته اند علت بناى اين شهر، اين بود كه سعد بن ابى وقّاص، بعد از فتح عراق و غلبه بر لشكر ساسانيان، در مدائن فرود آمد و چند تن را به مدينه فرستاد تا مژده اين فتوحات را به خليفه دوم برسانند. خليفه، فرستادگان سعد را رنگ پريده و بيمارگونه ديد. هنگامى كه علت را جويا شد، سبب اين تغيير حال را، بدى آب و هواى شهرهاى عراق ذكر كردند. خليفه دستور داد سرزمينى را براى اقامت لشكر در نظر بگيرد كه با مزاج آنان سازگار باشد. سعد، آنجا را انتخاب كرد و در آغاز، مانند بصره، خانه ها را با نى ساختند. چيزى نگذشت كه آتش سوزى در گرفت و سوخت. سپس آنجا را با خشت ساختند. سعد، مسلمانان را، ميان توقّف در مدائن يا در كوفه، مخيّر كرد. گروهى، راه كوفه را پيش گرفتند و پس از مدتى سلامت خود را بازيافتند. (1)

در مدح و ذم كوفه، روايات زيادى داريم و به نظر مىرسد كه اين روايات، ناظر به ادوار مختلف كوفه و مردمى است كه در آن سرزمين مىزيستند.

در بعضى از روايات، جمله «و طور سينين»، (2) در آيه شريفه به كوفه تفسير شده است. در حديثى ديگر، از امام صادق (عليه السلام) آمده است: «اَلْكُوفةُ رَوْضَةٌ مِنْ رِيْاضِ الْجَنَّةِ; كوفه، باغى از باغهاى بهشت است». و در ذيل همين روايت آمده كه قبر نوح و ابراهيم و قبور سيصد و هفتاد پيامبر و ششصد وصى و قبر سيد الأوصياء، على (عليه السلام) ، در كوفه است.

در حديث ديگرى نيز از امام صادق (عليه السلام) آمده است: «اِنّهُ لَيْسَ بَلَدٌ مِنَ الْبُلْدانِ

1 ـ معجم البلدان، ماده «كوفه»; تاريخ كامل، جلد 2، صفحه 527; لغتنامه دهخدا، ماده «كوفه».

2 ـ سوره تين، آيه 2.

/ 665