بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
اُصول و دستورهاى شرع و وجدان قدم بردارند، افرادى نالايق و فاقد مديريت مىپندارند! اين اشتباه بزرگ، بدبختانه، هنوز وجود دارد و سرچشمه مفاسد عظيم اجتماعى و سياسى است و چه خون هاى پاكى كه به خاطر اين اشتباه، در طول تاريخ، بر زمين ريخته شده است!به هر حال، واقعيت، چيز ديگرى است. مردم عراق و مخصوصاً بافت جمعيّت كوفه، از گروه هاى مختلف با فرهنگ هاى متفاوت تشكيل شده بودند و سياست هاى زمان عثمان، آنان را به سوى زَرْق و برق دنيا كشيده بود و سنّت نادرست آن عصر (تقسيم بى دليل بيت المال به اين افراد) عادت زشتى براى آنها شده بود و بسيارى از سران قبايل، در انتظار گرفتن حق و حساب هاى سياسى و رشوه بودند و به همين دليل، معاويه، بسيارى از سران قبايل و شخصيت هاى عراق را، با پول هاى كلان، خريد و يكى بعد از ديگرى، به او پيوستند در حالى كه مردم شام، از اين موج فاسد و خطرناك، نسبتاً دور بودند.اضافه بر اين، روحيات مردم عراق و شام متفاوت بود. شاميان، بيشتر، اهل عمل بودند در حالى كه عراقى ها، بيشتر، اهل سخن. شامى ها، انضباط اجتماعى را بهتر پذيرا مىشدند، در حالى كه عراقى ها، كمتر به انضباط تن مىدادند.روح وفادارى، در شاميان بيشتر بود در حالى كه بىوفايى و پيمان شكنى، از ويژگى هاى مردم عراق و مخصوصاً كوفه محسوب مىشد.البتّه اين سخن، شامل مردم عراق، در عصر و زمان ما و يا حتّى عصر و زمان هاى بعد از على (عليه السلام) و امام حسن و امام حسين (عليهما السلام) نمى شود و به همين دليل در روايات معصومان، ستايش هاى قابل ملاحظه اى از اهل عراق و كوفه ديده مىشود و هيچ مانعى ندارد كه مردم يك مرز و بوم، در دوره اى از تاريخ خود، داراى صفات منفى، و در عصر ديگر، داراى اوصاف مثبت باشند.
لطفا منتظر باشید ...
