پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 4

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 134

پروردگار مىافزايد و عزّت خداوند را در قلوبشان فزونى مىبخشد». (وَ لَيْسَ في أَطْبَاقِ السَّماءِ مَوْضِعُ إِهَاب (1) إِلاَّ وَ عَلَيْهِ مَلَكٌ سَاجِدٌ، أَوْ سَاع حَافِدٌ، (2) يَزْدَادُونَ عَلَى طول الطَّاعَةِ بِرَبِّهمْ عِلْماً، وَ تَزْدَادُ عِزَّةُ رَبِّهِمْ فِي قُلُوبِهِمْ عِظَماً).

اين تعبير از يك سو نشان مىدهد كه عدد فرشتگان الهى تا چه حد زياد و گسترده است، به گونه اى كه تمام آسمانها را پر كرده اند; اعم از فرشتگانى كه مأموريّت هايى در اداره عالم بر عهده آنها گذارده شده، و فرشتگانى كه كارشان پيوسته عبادت و بندگى خداست.

از سوى ديگر هر دو گروه به خاطر طول اطاعت پروردگار روز به روز بر علم و معرفتشان افزوده مىشود و به عظمت پروردگار آشناتر مىشوند.

و اين درس ديگرى است براى انسانها كه بدانند تقوا و اطاعت، سبب فزونى علم و معرفت و آشنايى بيشتر به صفات جمال و جلال پروردگار است و در واقع اين دو در هم تأثير متقابل دارند; معرفت بيشتر، سبب طاعتِ فزونتر مىگردد و طاعت بيشتر، سبب علم و عرفان عميق تر مىشود!

در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مىخوانيم كه شخصى از آن حضرت پرسيد: آيا فرشتگان بيشترند يا انسانها؟ امام (عليه السلام) در جواب فرمود: «وَ الَّذِي نَفْسي بِيَدِهِ! لَعَدَدُ مَلاَئِكَةِ الله فِي السَّمواتِ أكْثَرُ مِنْ عَدَدِ التُّرابِ فِي الأَرْضِ; وَ مَا فِي السَّمَاءِ مِنْ مَوْضِعِ قَدَم إلاّ وَ فِيهَا مَلَكٌ يُسَبِّحُهُ وَ يُقَدِّسُهُ; قسم به كسى كه جانم در دست اوست! عدد فرشتگان خدا در آسمانها، بيشتر است از عدد ذرّات خاك در زمين و در تمام آسمانها به اندازه جاى پايى نيست مگر اينكه در آنجا فرشته اى تسبيح و تقديس خدا مىگويد». (3)


1. «إهاب» به معناى پوست حيوان است; يا خصوص پوستى كه دبّاغى شده.

2. «حافد» از مادّه «حفد» (بر وزن هفت) به معناى سرعت در عمل است. 3. تفسير قمى «جلد دوم» صفحه 255.

/ 627