بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 30تعبيرى از اين زيباتر و رساتر درباره جود و سخاى خداوند متعال و گسترش دامنه نعمت هاى او پيدا نمى شود، كه اگر تمام معادن و ذخاير گرانبهاى دنيا را كه در عمق كوهها و دلِ درياها و خزاين انسانها وجود دارد، يكجا به يك نفر ببخشد، سر سوزنى در گنجينه مواهب او اثر نمى گذارد! چرا كه با يك فرمان «كُنْ» به مصداق «فَيَكُونْ» هزاران هزار امثال آن در عرصه هستى ظاهر مىشود و نيز به همين دليل است كه درخواست هاى مكرّر و اصرارهاى اصرار كنندگان، او را به بخل وا نمى دارد و در خشم و غضب فرو نمى برد; كسانى از تقاضاهاى مكرّر ناراحت مىشوند، كه منابعشان محدود است و با بخشش كاستى مىگيرد و سرانجام پايان مىيابد و به همين دليل اگر دست حاجت مىبريم، بايد نزد خداوندى ببريم كه كريم است و بخشنده وجواد و رحيم.تعبير به «تنفّس» درباره معادن كوهها، اشاره لطيفى است به بيرون افكندن معادن از درون آنها به سبب ريزشها، زلزله ها و شكاف هايى كه بر اثر گذشت زمان در آنها پيدا مىشود. و تعبير به «ضحك» (خنده) درباره صدف ها اشاره به شكاف هايى است كه در دهانه آنها پيدا مىشود و لؤلؤهاى غلتان از آن بيرون مىريزد;همان گونه كه انسان هاى زيبا، به هنگام خنديدن، دندانهاى همچون مرواريدشان نمايان مىگردد، صدف هاى دريا نيز وقتى مىخندند دانه هاى لؤلؤدر آنها آشكار مىشود و بيرون مىريزد.نكته
گستردگى نعمت هاى خداوند
اين بخش از كلام مولا نكات جالبى را در برگرفته كه همه آنها ناظر به وسعت نعمت هاى پروردگار و جوشش چشمه هاىفيض ازلى اوست; تا از اين طريق امام (عليه السلام)