بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 370سپس در تكميل اين سخن مىافزايد: «گويا (مى بينم) در پرتو خاندان پيامبر (صلّى الله عليه وآله)، نعمت هاى الهى بر شما كامل شده و آنچه را آرزو داشته ايد خداوند به شما ارزانى داشته است». (فَكَأَنَكُمْ قَدْ تَكَامَلَتْ مِنَ اللهِ فِيكُمُ الصَّنَائِعُ، (1) وَ أَرَاكُمْ مَا كُنْتُمْ تَأْمُلُوونَ).امام (عليه السلام) در اين سخن كوتاه، به چند نكته اشاره فرموده; نخست اينكه: آل محمّد (صلّى الله عليه وآله) همانند ستارگانند كه قرآن مجيد درباره آنها مىفرمايد: «وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ; آنها به وسيله ستارگان هدايت مىشوند». (2) و در جايى ديگر مىفرمايد: «وَ هُؤالَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ; خداوند كسى است كه ستارگان را براى شما قرار داد; تا در تاريكى هاى صحرا و دريا بوسيله آنها هدايت شويد». (3)در زمان هاى قديم كه قطب نما اختراع نشده بود و جادّه ها به صورت امروز نبود، قافله ها در صحراها، و كشتى ها در درياها، در شب هاى تاريك به وسيله ستارگان آسمان راه را پيدا مىكردند و به منزل مقصود مىرسيدند و از ظلمات برّ و بحر رهايى مىيافتند.نجات در دنيا و آخرت و راهيابى به سعادت دارَيْن نيز در پرتو هدايت آل محمّد (عليهم السلام) امكان پذير است.مطلب ديگر اينكه: آسمان، شب خالى از ستاره نمى شود; هر زمان ستارگانى آرام و آهسته غروب مىكنند، ستارگان ديگرى در افق مشرق ظاهر مىشوند; اهل بيت پيامبر (عليهم السلام) نيز چنين هستند; هر امامى چشم از جهان فرو مىبندد، امام ديگرى جاى او را مىگيرد تا نوبت به حضرت مهدى (عليه السلام) رسد و با قيام خود جهان را پر از عدل و داد كند. 1. «صَنايع» جمع «صنيعه» در اين گونه موارد به معناى نعمت و احسان است.2. سوره نحل، آيه 16.3. سوره انعام، آيه 97.