شما از لطف خداوند بزرگ به مقامى رسيديد كه حتّى كنيزانتان را گرامى مىدارند و به همسايگانتان محبّت مىكنند، كسانى كه شما از آنها برتر نيستيد و حقّى بر آنان نداريد، براى شما عظمت و احترام قائلند، و كسانى كه ترسى از قدرت شما ندارند و بر آنها حكومتى نداريد، از شما حساب مىبرند. ولى شما مىبينيد كه قوانين و پيمان هاى الهى شكسته شده، امّا به خشم نمى آييد! در حالى كه اگر سنّت هاى پدرانتان نقض گردد، سخت ناراحت مىشويد! در گذشته امور حكومت به دست شما بود و از ناحيه شما به ديگران مىرسيد و نتيجه (و داورى) نهايى به سوى