پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) - جلد 4

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 534

(قَائِدُهَا خَارجٌ مِنْ الْمِلَّةِ، قائِمٌ عَلَى الضِّلَّةِ).

اين جمله كه اشاره به معاويه يا ساير حكّام بنى اميه است، ناظر به اين معناست كه رهبران اين گروه نه تنها مطابق قوانين اسلام عمل نمى كنند و ضروريّات دين را زير پا مىنهند، بلكه پايه و اساس كارشان گمراهى و اصرار بر ضلالت است; همانگونه كه تاريخ بر اعمال و برنامه هاى آن ها گواهى مىدهد.

امام (عليه السلام) در ادامه اين سخن، به پايان دردناك و غم انگيز اين ماجرا اشاره كرده مىفرمايد: «(كار به جايى مىرسد كه) در آن روز جز تعداد كمى از شما باقى نمى ماند: همانند ته مانده ديگ، خرده نان هائى كه در ته كيسه باقى مانده و به هنگام تكان دادن، فرو مىريزد!». (فَلاَ يَبْقَى يَوْمَئِذ مِنْكُمْ إِلاَّ ثُفَالَةٌ (1) كَثُفَالَةِ الْقِدْرِ، أَوْ نُفَاضَةٌ (2) كَنُفَاضَةِ الْعَكْمِ (3)).

اين تعبير اشاره به اين است كه آنها كه از اين فتنه جان سالم بدر مىبرند، بسيار اندكند و غير قابل توجّه! زيرا، آنها ظالمان احدى از مؤمنان با شخصيّت را سالم نمى گذارند.

به اين هم قناعت نمى كنند بلكه: «شما را همچون پوست هايى كه (به هنگام دبّاغى) به هم مىپيچند، تحت فشار قرار مىدهند و همچون زراعتِ درو شده مىكوبند و پايمال مىكنند!». (تَعْرُكُكُمْ (4) عَرْكَ الأَدِيمِ (5)، وَ تَدُوسُكُمْ (6) دَوْسَ الْحَصِيدِ).


1. «ثُفاله» از مادّه «ثفل» (بر وزن هفت) به معناى رسوب كردن تفاله هاست و گاه به معناى باقيمانده هاى بى مصرف هر چيزى بكار مىرود.

2. «نُفاضه» از مادّه «نفض» (بر وزن نبض) به معناى حركت دادن چيزى، به منظور اينكه آنچه به آن چسبيده است، بريزد و «نفاضه» به آن اشيايى كه ريزش مىكند، گفته مىشود.

3. «عِكم» (بر وزن فكر) به معناى كيسه، يا جوال است كه در آن چيزى نگهدارى مىكنند.

4. «تعرك» از مادّه «عرك» (بر وزن ارك) به معناى مالش محكم است و ميدان جنگ را از اين جهت «معركه» مىگويند كه طرفين يكديگر را درهم مىكوبند.

5. «اديم» در اصل به معناى پوسته هر چيزى است; ولى بيشتر به چرم و پوست حيوانات اطلاق مىشود.

6. «تدوس» از مادّه «دوس» (بر وزن قوس) به معناى پايمان كردن شديد است.

/ 627