بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 144بيابان رو به هلاكت گذارده اند تو را مىخوانيم كه ما را به اعمالمان مؤاخذه مكنى و به گناهانمان مگيرى».در خطبه 143 همين مطلب، با بيان روشن ترى آمده است كه به هنگام خشكسالى به مردم هشدار داد كه از گناهانشان توبه كنند و از خطا باز ايستند و متذكّر شوند و به سوى خدا بازگردند سپس به آيات سوره «نوح» در اين زمينه استدلال فرمود كه شرح آن إن شاء الله خواهد آمد.اين سخن را با حديثى از امام صادق (عليه السلام) پايان مىدهيم (هر چند ناگفته ها در اين زمينه بسيار است) فرمود: «إذا فَشَتْ أَرْبَعَةٌ ظَهَرَتْ أَرْبَعَةٌ إذا فَشَتْ الزِّنَا ظَهَرتْ الزَّلاَزِلُ وَإذا اَمْسَكَتِ الزَّكاةُ هَلَكَتِ الْمَاشِيَةُ وَإذا جَارَ الْحُكّامُ فِي الْقَضَاء أَمْسَكَ الْقَطْرُ مِنَ السَّماءِ وَإذا خَفَرتَ الذَمّةُ نَضَرَ المُشْرِكُونَ عَلَى الْمُسْلِمينَ; هنگامى كه چهار گناه شايع بشود چهار بلا دامنگير مردم مىشود هنگامى كه «زنا» شايع شود زلزله ها آشكار مىگردد و هنگامى كه مردم از دادن زكات امساك كنند مرگ و مير در چهاپايان مىافتد و هنگامى كه حاكمان در قضا ستم كنند آسمان از باريدن باران باز مىايستد و هنگامى كه پيمانها شكسته شود مشركان بر مسلمين پيروز مىشوند» (1).در حديث معتبر و معروف «ابو ولاّد» نيز مىخوانيم: هنگامى كه امام صادق (عليه السلام) فتواى نادرست «ابو حنيفه» را در بعضى از مسائل قضايى شنيد فرمود: «فِي مِثْلِ هَذاَ الْقَضَاءِ وَشِبْهِهِ تَحْبِسُ السَّماءُ ماءَها وَتَمْنَعُ الاَْرْضُ بَرَكَتها; به جهت اين گونه قضاوتها و مانند آن آسمان آب خودرا حبس مىكند و زمين بركت خودرا منع مىنمايد» (2).1. بحار الانوار، جلد 76، صفحه 21، حديث 13.2. وسائل الشيعه، جلد 13، صفحه 256.
لطفا منتظر باشید ...
