بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 277كه پيروزى بر دشمن را نيمه كاره نگذارند اى بسا عقب نشينى ها جنبه غافلگيرانه دارد، و هدف، حملات سخت ترى است، بايد دشمن را تا اقصى نقاط شهرهايش تعقيب كنند و همه جا را تحت اشغال خود درآورند تا احتمال حمله مجدّد به كلّى از ميان برود.اگر لشكر امام (عليه السلام) در «صفّين» كه اين خطبه، قبل از جنگ «صفّين» ايراد شده، همين يك دستور را عمل مىكردند فتنه بنى اميّه براى هميشه خاموش مىشد و بساط ظلمشان برچيده و سايه حكومت شومشان از سر مسلمانان كوتاه مىگشت ولى با نهايت تأسّف همه اين دستورات امام (عليه السلام) را شنيدند ولى به هنگام عمل كنار گذاشتند و طعم تلخ آن را نيز چشيدند.مرحوم سيّد رضى (رحمه الله) در پايان اين خطبه به شرح چند لغت پيچيده آن پرداخته مىگويد:اَلدَّعْقُ: الَّدّقَ، اي تَدُقُّ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها أَرْضَهُم، وَنَواحِرَ أَرْضِهِمْ: مُتَقَابِلاتُها وَيُقَالُ: مَنازِلُ بَنِي فُلان تَتَناحَرُ أَيْ تَتَقَابَلُ; «دعق» به معنى كوبيدن است يعنى سواران با سمّ اسبها سرزمين آنها را مىكوبند و تعبير به «نواحر أرضهم» به معنى بخشهاى مقابل يكديگر است، گفته مىشود: منزلهاى فلان قبيله «تناحر دارند يعنى مقابل و قرينه يكديگرند» (پايان كلام سيّد رضى).ولى بسيارى از ارباب لغت «نواحر» را به معنى مناطق دور دست تفسير كرده اند و مناسب خطبه بالا همين معناست.
لطفا منتظر باشید ...
