لطفا منتظر باشید ...
خطبه125
(1)
وَمِنْ كلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُفي التحكيم وذلك بعد سماعه لأمر الحكمين
اين سخن را امام (عليه السلام) درباره مسأله حكميّت بعد از شنيدن گفتگوى بعضى1. «سند خطبه»«طبرى» مورخ معروف در حوادث سال 37 هجرى اين خطبه را با شأن صدور مشروحى بيان كرده كه فشرده آن، چنين است: اين سخن را امام (عليه السلام) زمانى بيان فرمود كه: به سراغ «خوارج» آمد در حالى كه آنها با «ابن عباس» مشغول بحث و محاجه بودند. امام (عليه السلام) به «ابن عباس» فرمود: «تو ساكت باش»، سپس شروع به سخن كرد و بعد از حمد و ثناى الهى فرمود: «پيشواى شما كيست».گفتند: «ابن كوّاء»، فرمود: «چرا شما به مخالفت با ما برخاسته ايد»عرض كردند: «به خاطر پذيرش «حكميّت» در جنگ «صفّين»».امام (عليه السلام) فرمود: «شما را به خدا سوگند! مگر شما نبوديد كه هنگام بالا بردن قرآن ها بر سرنيزه ها، اصرار داشتيد كه دست از جنگ بكشم و من به شما گفتم اين گروه را من بهتر از شما مىشناسم آنها نه اهل دين هستند و نه اهل قرآن ولى شما گوش نداديد و بر مسأله حكميّت اصرار نموديد من به ناچار پذيرفتم ولى با حكمين شرط كردم كه بر طبق قرآن قضاوت كنند وإلاّ ما از حكم آنان برى و بيزار خواهيم بود»خوارج گفتند: «آيا عدالت است كه افراد را در مسأله خون مسلمين حكم قرار دهيم»امام (عليه السلام) فرمود: «ما مردان را حكم قرار نداديم بلكه قرآن را حكم قرار داديم». (انا لم نحكم الرجال وإنما حكمنا القرآن).سپس «طبرى» بخشى از اين خطبه را آورده است.«سبط بن جوزى» در «تذكره الخواس» ومرحوم «مفيد» در «ارشاد» و«طبرسى» در «احتجاج» اين خطبه را با تفاوت هايى نقل كرده اند.
