بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 288حكميّت انتخاب مىشدند نه تنها كار خلافى نبود بلكه عمل به دستور قرآن محسوب مىشد امّا چون شرايط لازم در هيچ مقطعى حاصل نشد و طبعاً نتيجه، بسيار نامطلوب و تلخ بود گروه نادان به جاى اين كه خود را ملامت كنند به ملامت امام (عليه السلام) برخاستند و به جاى اين كه خودرا بشكنند به فكر شكستن آينه افتادند.اشتباه نشود داستان حكمين يك حادثه مقطعى در تاريخ نبود، بلكه چيزى است كه در زمان هاى مختلف و حتى در عصر ما تكرار شده ومى شود. امر مقدّسى را عنوان مىكنند و در زير چتر آن قرار مىگيرند سپس برداشت هاى غلطى را آگاهانه و ناآگاهانه بر آن تحميل مىكنند و آنچه را كه به سود منافع نامشروعشان است بر مىگزينند.«عمروعاص» مكّار و «ابوموسى» ساده لوح نادان در هر زمان اشباه و نظايرى دارند و«صفّين»ها و قرآن بر سرنيزه كردن ها و حكميّتها به اَشكال مختلف تكرار مىشوند كه نتيجه آن، مظلوميت حق طلبان على گونه است.