3 ـ پاسخ به يك سؤال
امام (عليه السلام) در خطبه بالا در مقام پاسخ گويى به «خوارج» كه معتقد بودند: مرتكب گناه كبيره، كافر است فرمود: اين بر خلاف سيره پيامبر (صلّى الله عليه وآله) است چنان كه مرتكبان گناهان كبيره را مجازات مىكرد و در مواردى كه محكوم به اعدام بودند (مانند موارد قصاص قاتل) حكم اعدام آنها را مىداد سپس ميراث آنها را به بستگان مسلمانشان مىداد.اين در حالى است كه طبق مذهب ما مسلمان از كافر ارث مىبرد بنابراين سپردن ميراث آنها به وارثان مسلمان دليل بر نفى كفر آنها نيست.در پاسخ اين سؤال بايد به اين نكته توجه كرد كه اين سخن را امام (عليه السلام) طبق مذهب غالب اهل سنت و خوارج بيان كرده كه معتقد بودند نه كافر از مسلمان ارث مىبرد و نه مسلمان از كافر بنابراين مطابق مسلّمات مذهب آنها استدلال فرموده است ولى در مكتب اهل بيت (عليهم السلام) كافر از مسلمان ارث نمى برد و مسلمان از كافر ارث مىبرد چرا كه طبق روايات اهل بيت (عليهم السلام): «إنَّ الاْسْلاَمَ لَمْ يَزِدْ الْمُسْلِمَ إِلاَّ عِزاً فِي حَقِّهِ; اسلام چيزى جز عزت در گرفتن حق بر مسلمان نمى افزايد» (1).1. وسائل الشيعه، جلد 17، صفحه 377.