بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 441خارج شد؟) اموالشان به دست وارثان افتاد، و همسرانشان در اختيار ديگران قرار گرفتند!» (أَمَا رَأَيْتُمُ الَّذِينَ يَأْمُلُونَ بَعِيداً، وَيَبْنُونَ مَشِيداً (1)، وَيَجْمَعُونَ كَثِيراً! كَيْفَ أَصْبَحَتْ بُيُوتُهُمْ قُبُوراً، وَمَا جَمَعُوا بُوراً; وَصَارَتْ أَمْوَالُهُمْ لِلْوَارِثِينَ، وَأَزْوَاجُهُمْ لِقَوْم آخَرِينَ).سپس مىفرمايد: «(و از همه اسفناكتر اين كه) نه مىتوانند چيزى بر حسنات خود بيفزايند، و نه از گناهان خود توبه كنند!» (لاَ فِي حَسَنَة يَزِيْدُونَ، وَلاَ مِنْ سَيِّئَة يَسْتَعْتِبُونَ!).آرى! هنگامى انسان از خواب غفلت بيدار مىشود كه سيلى اجل بر صورت او نواخته شود، و در آن لحظه پرونده هاى اعمال را به كلّى مىبندند، نه چيزى بر حسنات، مىتوان افزود و نه چيزى از سيئات، مىتوان كاست. اگر تمام زندگى انسان را از او مىگرفتند ولى پرونده هاى اعمال گشوده بود و راه براى جبران باز بود غصّه اى نداشت; غم و اندوه بى پايان، آن زمان وجود انسان را فرا مىگيرد كه راه را براى جبران گذشته، به كلّى بسته ببيند.1. «مشيد» از مادّه «شيد» (بر وزن بيد) به دو معنا آمده است: نخست به معنى ارتفاع و ديگرى به معنى گچ، از همين رو به قصرهاى مرتفع و بلند و سر به آسمان كشيده قصر مشيد مىگويند و همچنين به قصرهايى كه بسيار محكم مىسازند تا از حوادث روزگار مصون بماند (در مقابل خانه هاى مستضعفين كه غالباً از گل ساخته مىشود) قصر مشيد گفته مىشود.