بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 461در واقع كافران دو گروه بودند: گروهى كه به كلى خدا را به فراموشى سپرده و اعتقادى به حق نداشتند و گروه ديگرى كه مشرك بوده و براى خداوند همتايانى قرار داده بودند. پيامبر (صلّى الله عليه وآله) با هر دو گروه جهاد كرد، نخست جهاد فرهنگى و تبليغى; سيزده سال تمام به اين جهاد پرداخت و گروه زيادى را از اين طريق به آيين اسلام درآورد سپس هنگامى كه مشاهده كرد گروه معاندان و بندگان زر وزور، سدّ راه مردم پاكدل و مانع پذيرش آيين خدا هستند، دست به جهاد نظامى زد تا مانع را از سر راه بردارد، بى آن كه كسى را مجبور به پذيرش آيين خود كند، چرا كه (لاَ إكْراهَ فِي الدِّينْ).كوتاه سخن اين كه: امام (عليه السلام) در اين عبارت، تمام برنامه پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) را در جهاد خلاصه مىكند، جهادى كه مفهوم وسيعى دارد و هرگونه تلاش و كوشش را براى پيشرفت آيين حق شامل مىشود.تعبير به «جَاهَدَ فِي اللهِ» اشاره لطيفى به اين نكته است كه او هرگز نه در بند مال بود، و نه مقام، و نه جاه، و نه جلال، بلكه، تنها براى خدا و نجات بندگان او تلاش و جهاد نمود.
لطفا منتظر باشید ...
