بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 550بر ديگران خرده مىگيرند در خود مىيابند، با اين حال چگونه مىتوانند ديگران را بر آن عيوب ملامت كنند، در حالى كه خود به آن گرفتارند.سوّم اين كه: گاه ممكن است، انسان گناه كوچكى مرتكب شده باشد، و به گمان اين كه آلوده گناه بزرگى نيست به غيبت و عيب جويى ديگران پردازد، كه خود بزرگترين گناه است افزون بر اين، شخص عيب جو چه مىداند، شايد خداوند گناه كسى را كه غيبتش مىكند بخشيده باشد، ولى گناه عيب جو بخشوده نشده باشد.كوتاه سخن اين كه: امام (عليه السلام) از طرق مختلف، راه را بر غيبت كنندگان و عيب جويان مىبندد، تا جامعه اسلامى را از اين گناه بزرگ پاك سازد.
لطفا منتظر باشید ...
