بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 575كه از خدا و خلق او بريده اند، و به اشرار و فرصت طلبان و سودجويان پيوسته اند.در حديثى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم: «مَنْ طَلَبَ مَحَامِدَ النَّاسِ بِمَعاصِي اللهِ عَادَ حَامِدُهُ مِنْهُمْ ذَامّاً; كسى كه ستايش مردم را از طريق معصيت خداوند بطلبد، ستايش گر او نكوهش گر او خواهد شد» (1).در حديث ديگرى مىخوانيم كه امام صادق (عليه السلام) به «مفضّل» فرمود: «إذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ إلى خَيْر يَصيِرُ الرَّجُلُ أَمْ إلى شَرٍّ اُنْظُرْ إلى أَيْنَ يَضَعُ مَعْرُوفَهُ فَإنْ كانَ يَضَعُ مُعْرُوفَهُ عِنْدَ أَهْلِهِ فَأعْلَمْ أَنَّهُ يَصِيرُ إلى خَيْر وَإنْ كَانَ يَضَعُ مَعْروُفَهُ عِنْدَ غَيْرِ اَهْلِهِ فَأْعَلْمَ أَنَّهُ لَيْسَ لَهُ فِي الاْخِرَةِ مِنْ خَلاق; اى «مفضّل!» اگر مىخواهى بدانى كسى به سوى خير مىرود يا شرّ، نگاه كن ببين به چه كسانى خدمت مىكند، هر گاه به افراد نيازمندى كه شايسته آن هستند خدمت مىكند، بدان! كه به سوى خير مىرود، و اگر نيكى و خدمات خودرا نزد كسانى مىبرد كه اهل آن نيستند، بدان! كه او در آخرت بهره اى ندارد» (2).1. بحار الانوار، جلد 74، صفحه 178.2. منهاج البراعه، جلد 7، صفحه 439.