بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحهى 640اشتباه بزرگى است، چرا كه با اين بدعت، سنّتى ترك شد و آن سنّت فرادا خواندن نمازهاى مستحبى است. بنابراين ما هيچ بدعت خوبى نداريم و معنى بدعت خوب اين است كه بگوييم شكستن سنّت پيامبر (صلّى الله عليه وآله) گاهى خوب است و گاهى بد.و نيز روشن شد اين كه بعضى از دانشمندان براى بدعت، احكام خمسه قائل شده اند، بعضى از بدعتها را واجب و بعضى را حرام دانسته اند، در واقع به سراغ معنى لغوى بدعت رفته اند، نه معنى شرعى آن كه افزودن يا كاستن چيزى از احكام دين است، و به همين جهت در حديث معروفى از پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) مىخوانيم: «اَلا وَ كُلُّ بِدْعَة ضَلاَلَةٌ، اَلا وَ كُلُّ ضَلاَلَة في النَّارِ; آگاه باشيد هر بدعتى، گمراهى است، و هر گمراهى، در آتش دوزخ خواهد بود» (1).شرح بيشتر در زمينه معنى بدعت و بدعت گذار را در جلد اوّل صفحه 576 ذيل خطبه هفده مطالعه بفرماييد.1. امالى مفيد، صفحه 188. شبيه همين معنا با كمى تفاوت در منابع اهل سنّت نيز آمده است (الموسوعه الفقهيه ـ الكويتيه ـ جلد 8 صفحه 24).