بخش اوّل
فَبَعَثَ اللهُ مُحَمَّداً، صلّى الله عليه وآله، بِالْحَقِّ لِيُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الاَْوْثَانِ إلَى عِبَادَتِهِ، وَمِنْ طَاعَةِ الشَّيْطَانِ إلَى طَاعَتِهِ، بِقُرْآن قَدْ بَيَّنَهُ وَأَحْكَمَهُ، لِيَعْلَمَ الْعِبَادُ رَبَّهُمْ إذْ جَهِلُوهُ، وَلِيُقِرُّوا بِهِ بَعْدَ إذْ جَحَدُوهُ، وَلِيُثْبِتُوهُ بَعْدَ إذْ أَنْكَرُوهُ. فَتَجَلَّى لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِي كِتَابِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونُوا رَأَوْهُ بِمَا أَرَاهُمْ مِنْ قُدْرَتِهِ، وَخَوَّفَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ، وَكَيْفَ مَحَقَ مَنْ مَحَقَ بِالْمَثُلاَتِ. وَاحْتَصَدَ مَنِ احْتَصَدَ بِالنَّقِمَاتِ!ترجمه
خداوند محمّد (صلّى الله عليه وآله) را به حق مبعوث كرد تا بندگانش را از پرستش بتها به عبادت خويش دعوت كند، و از عبادت شيطان، به عبادت خود فراخواند (اين دعوت الهى) به وسيله قرآنى انجام شد كه آن را با بيانى روشن تبيين، و استوار كرده است، تا بندگان، پروردگار خويش را بشناسند، بعد از آن كه او را نمى شناختند، و به او اقرار نمايند بعد از آن كه او را انكار مىكردند و او را ثابت بدانند بعد از آن كه او را نفى مىكردند.خداوند سبحان در كتاب خويش بر بندگان تجلّى كرد و آشكار شد، بى آن كه او را ببينند، بلكه اين تجلى به وسيله آيات قدرتش بود كه به آنان نشان داد و بندگان را از سطوت و غضب خويش بر حذر داشت، و چگونگى نابودى اقوام طغيان گر و درو شدنشان به وسيله عقوبتها و كيفرها را به آنها ارائهكرد.