پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) جلد 5

‌صفحه‌ى 688

خدا مخالفت مىكنند و نه در آن اختلاف دارند، قرآن در ميان آنها شاهدى صادق است و خاموشى سخنگو (و تمام علوم قرآن نزد آنهاست)» (فَالْتَمِسُوا ذلِكَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ، فَإنَّهُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ، وَمَوْتُ الْجَهْلِ. هُمُ الَّذِينَ يُخْبِرُكُمْ حُكْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ، وَصَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ، وَظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ; لاَ يُخَالِفُونَ الدِّينَ وَلاَ يَخْتَلِفُونَ فِيهِ; فَهُوَ بَيْنَهُمْ شَاهِدٌ صَادِقٌ، وَصَامِتٌ نَاطِقٌ).

در اين جمله هاى كوتاه و پر معنا، امام (عليه السلام) ائمه اهل بيت (عليهم السلام) را به اوصافى معرفى مىكند: نخست اين كه: آنها مايه حيات علم و مرگ جهل اند زيرا علوم الهى و سنّت پيامبر (صلّى الله عليه وآله) نزد آنهاست هر جا باشند نور افشانى مىكنند و پرده هاى ظلمانى جهل را مىدرند، ديگر اين كه: حكم آنها (خواه حكم به معنى داورى باشد و يا حكم به معنى هرگونه دستور و بيان راه حلها) حكايت از علمشان مىكند، و سكوت پرمعنايشان حكايت از منطق و مقصود آنها مىنمايد (زيرا در بسيارى از موارد، سكوت گوياتر از سخن است) و ظاهر آنها آن قدر آراسته و پاك و خالصانه و مخلصانه است كه از درون پاك و خالصشان خبر مىدهد.

از ويژگيهاى ديگر آنها اين است كه هرگز عملشان بر خلاف دين نيست و در تفسير حقيقت دين، با هم اختلافى ندارند، چرا كه علوم همه آنها از منبع واحدى سرچشمه مىگيرد.

به همين دليل حقيقت و روح دين و قرآن، در ميان آنهاست و همه چيز را از قرآن مىفهمند و همان گونه كه پيامبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) در حديث ثقلين فرمود: هيچ گاه جدايى ميان آنها و قرآن نمى افتد و تمسّك به اين دو مسلمين را از گمراهى و ضلالت مىرهاند.