اگر گام (من) در اين لغزشگاه، ثابت بماند (و از اين ضربت خطرناك رهايئى يابم) اين همان مطلوب ماست، و اگر گام بلغزد (و از اين جهان رخت بربندم جاى تعجّب نيست زيرا) ما در سايه شاخه ها، و مسير وزش بادها و زير سايه ابرهاى متراكمى بوديم كه در آسمان پراكنده شدند و آثارشان روى زمين محو شد (ما نيز خواهيم رفت).من همسايه اى بودم كه چند روزى در كنار شما زيستم و به زودى از من تنها جسدى بى روح و بى حركت، بعد از آن همه حركتها، و خاموش، بعد از آن همه گفتارها، باقى خواهيد يافت. از حركت ايستادن من، و از كار افتادن چشمهايم، و بى حركتى اعضاى پيكرم بايد شما را پند و اندرز دهد، چرا كه پند و اندرز آن