بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 725زندگى مىكند بى آن كه تيزبين ترين جستجوگران بتوانند جاى او را پيدا كنند.بعضى از شارحان در تفسير جمله هاى بالا احتمالات ديگرى داده اند، كه چون شايان توجه نبود از ذكر آن صرف نظر شد.جالب توجه اين كه «ابن ابى الحديد» با تعصب خاصى كه در بسيارى از مسائل مربوط به امامت دارد در شرح عبارات فوق تصريح مىكند كه منظور از جمله «وَإنَّ مَنْ أَدْرَكَهَا مِنَّا يَسْرِي فِيهَا بِسِرَاج مُنِير...» مهدى آل محمّد (صلّى الله عليه وآله) است و اوصاف بعد را نيز منطبق بر او مىداند هر چند طبق عقيده اى كه اهل سنّت درباره مهدى (عليه السلام) دارند مىگويد او در آخرالزمان متولد مىشود (1).و در پايان اين بخش به اصحاب و ياران آن حضرت و اوصاف آنها اشاره كرده چنين مىفرمايد: «سپس گروهى (براى يارى او) مهيّا مىشوند همچون مهيّا شدن شمشير به دست آهنگر تيزگر، چشم آنان با قرآن روشنى مىگيرد و تفسير آياتش به گوش آنها افكنده مىشود، و هر صبح و شام از جام حكمت سيراب مىشوند» (ثُمَّ لَيُشْحَذَنَّ (2) فِيهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَيْنِ (3) النَّصْلَ. تُجْلَى بِالتَّنْزِيلِ أَبْصَارُهُمْ، وَيُرْمَى بِالتَّفْسِيرِ فِي مَسَامِعِهمْ، وَيُغْبَقُونَ (4) كَأْسَ الْحِكْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ).از اين تعبيرات پر معنا به خوبى استفاده مىشود كه ياران آن پيشواى بزرگ1. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 9 صفحه 128.2. «ليشحذنَّ» از مادّه «شحذ» در اصل به معنى تيزكردن چاقوست ولى اين واژه به معنى تيزكردن هوش و آماده ساختن نيز به كار مىرود.3. «قَيْن» به معنى آهنگر است. اين واژه معنى مصدرى هم دارد يعنى آهنگرى و آماده كردن و مرتب ساختن.4. «يغبقون» از «غبوق» گرفته شده كه به معنى نوشابه اى است كه در عصر مىنوشند در مقابل «صبوح» كه به معنى نوشابه صبح است و مصدر آن «غبق» (بر وزن غبن) مىباشد.
لطفا منتظر باشید ...
