بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
صفحه‌ى 95جمله هاى «فَبَادَرُوا» و «فَلاَحَظُوا» در واقع نتيجه و معلول جمله هاى «وَاسْتَقْرَبُوا» وَ «كَذَّبُوا» مىباشد يعنى آن كسى كه سرآمد عمر را نزديك مىبيند، به عمل مىپردازد و آن كسى كه آرزوها را تكذيب مىكند به ياد مرگ است، البتّه تحمل ناراحتيهاى اين جهان سبب آرامش و آسايش جاودان آنها مىشود آن گونه كه امام (عليه السلام) در جاى ديگر مىفرمايد: «صَبَرُوا أَيَّاماً قَصِيرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِيلَةً; آنها (پرهيزگاران) ايّام كوتاهى را شكيبايى كردند و اين كار راحتى طولانى براى آنها فراهم ساخت» (1).1. خطبه، 193 (همّام).
لطفا منتظر باشید ...
