الفصل الثانى - فى كيفية اختلاف الوجود الرابط والمستقل - فروغ حکمت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

فروغ حکمت - نسخه متنی

مترجم و شارح: محسن دهقانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

الفصل الثانى - فى كيفية اختلاف الوجود الرابط والمستقل

متن

هل الاختلاف بين الوجود المستقل والرابط اختلاف نوعىّ أو لا،(1) بمعنى أنّ الوجود الرابط وهو ذو معنىً تعلّقىّ هل يجوز أن ينسلخ عن هذا الشأن فيعود معنىً مستقلا بتوجيه الالتفات إليه مستقلا بعد ما كان ذا معنى حرفىٍّ او لا يجوز؟

اختلاف وجود مستقل و رابط چگونه اختلافى است؟

ترجمه

آيا اختلاف بين وجود مستقل و رابط اختلاف نوعى است، ـ يا نه ـ ؟ به اين معنا كه آيا مى شود وجود رابط در حالى كه معناى تعلقّى دارد، از اين حالت جدا شده و به سبب التفات مستقلى كه به او مى شود معناى مستقلى پيدا كند، پس از آنكه معناى حرفى و غير مستقل داشت، يا نمى شود؟

1 . مقصود از نوعيت، نوعى كه يكى از كليات خمس بوده و در قلمرو ماهيات مى باشد، نيست. بلكه مراد از نوع، تغاير و دوگانگى است; نه نوع اصطلاحى منطقى. زيرا نوع اصطلاحى صرفاً در محدوده ماهيات هست و در حوزه وجود و اقسام آن پا نمى گذارد.

شرح

اگر اختلاف وجود رابط و مستقل اختلاف نوعى باشد هيچ گاه وجود رابط از نوعيت خود دست بر نمى دارد و جاى خود را به نوع ديگرى نمى دهد. لذا هميشه وجود رابط، وجود رابط مانده و وجود مستقل، وجود مستقل مى ماند همانطور كه انسان هيچ گاه نوعيت خود را با انواع حيوانى، مانند فرس، بقر و غنم عوض نمى كند.

اما اگر اختلاف اين دو، اختلاف نوعى نباشد وجود رابط خواهد توانست از حالت غير مستقل بودن معزول شود و وجود استقلالى پيدا كند.

مولف(ره) مى فرمايد: حق، سخن دوم است. وجود رابط همچون معانى حرفيه ـ كه مى توان آنها را به چشم مستقل نگاه كرد و به آنها به عنوان كلمات مستقل التفات نمود ـ مى توان به عنوان مستقل عنايت كرد و آنها را وجود مستقل قرار داد. اگر حروف را مستقل لحاظ كنيم، خواهيم توانست آنها را مبتداء و خبر قرار دهيم. مثلا بگوييم «مِن» و«الى» براى ابتدا و انتها به كار مى روند. در حالى كه اگر «حرف» مانده بودند چنين كارى ممكن نبود.

/ 337