اى دل به كوى فقر زمانى قرار گير گر همچو روح راه نيابى بر آسمان تا كى حدي صومعه و زهد و زاهدى خواهى كه ران گور خورى راه شير رو خواهى كه همچو جعفر طيار بر پرى تسليم كن به صدق و مسلم همى خرام چون طيلسان و منبر وقف از تو روى تافت از حرص و آز و شهوت دل را يگانه كن يا چون عمر به دره جهان را قرار ده گه يزدجرد مال و گهى ذوالخمار كش خواهى كه بار عسكر بندى ز كان دهر چندين هزار سجده بكردى ز غافلى يك سجده كن چو سحره ى فرعون بيريا اى بى بصر حكايت بختنصر مگوى بغداد را به طرفه ى بغداد باز ده در جوى شهر گوهر معنى طلب مكن اى كمزن مقامر بد باز بي هنر از زخم هفت و هشت نيابى مراد دل گر چو خليل سوخته اى از غم خليلماهى ز آب نازد و گنجشك از هوا ماهى ز آب نازد و گنجشك از هوا
بيكار چند باشى دنبال كار گير اصحاب كهف وار برو راه غار گير لختى طريق دير و شراب و قمار گير خواهى كه گنج در شمرى دنب مار گير رو دلبر قناعت اندر كنار گير وين قلب را به بوته ى معنى عيار گير زنار و دير جوى و ره پاى دار گير با نفس جنگجوى ره كارزار گير يا چون على به تيغ فراوان حصار گير گه زخم دره دارو گهى ذوالفقار گير خرما خمارت آرد سوداى خار گير بنشين يكى و سجده ى خود را شمار گير و آن گه ميان جنت ماوى قرار گير وز سامرى هزار سمر يادگار گير وندر كمين بصره نشين و طرار گير غواص وار گوشه ى دريا كنار گير خواهى كه كم نبازى ياد نگار گير يكبار پنج رود و سه تار و چهار گير در گلستان مگرد و در آتش قرار گيرزين هر دو بط به جوى و كنار بحار گير زين هر دو بط به جوى و كنار بحار گير