كار عاقل نيست در دل مهر دلبر داشتن از پى سنگين دل نامهربانى روز و شب چون نگردى گرد معشوقى كه روز وصل او هر كه چون كركس به مردارى فرود آورد سر رايت همت ز ساق عرش بربايد فراشت بندگان را بندگى كردن نشايد تا توان تا دل عيسى مريم باشد اندر بند تو يوسف مصرى نشسته با تو اندر انجمن احمد مرسل نشسته كى روا دارد خرد اى درياى ضلالت در گرفتار آمده بحر پر كشتي ست ليكن جمله در گرداب خوف گر نجات دين و دل خواهى همى تا چند ازين من سلامت خانه ى نوح نبى بنمايمت شو مدينه ى علم را در جوى و پس دروى خرام چون همى دانى كه شهر علم را حيدر درست كى روا باشد به ناموس و حيل در راه دين من چگويم چون تو دانى مختصر عقلى بود از تو خود چون مي پسندد عقل نابيناى تو مر مرا بارى نكو نايد ز روى اعتقادآنكه او را بر سر حيدر همى خوانى امير آنكه او را بر سر حيدر همى خوانى امير
جان نگين مهر مهر شاخ بي بر داشتن بر رخ چون زر نار گنج گوهر داشتن بر تو زيبد شمع مجلس مهر انور داشتن كى تواند همچو طوطى طمع شكر داشتن تا توان افلاك زير سايه ى پر داشتن پاسبان بام و در فغفور و قيصر داشتن كى روا باشد دل اندر سم هر خر داشتن زشت باشد چشم را در نقش آزر داشتن دل اسير سيرت بوجهل كافر داشتن زين برادر يك سخت بايست باور داشتن بي سفينه ى نوح نتوان چشم معبر داشتن خويشتن چون دايره بي پا و بى سر داشتن تا توانى خويشتن را ايمن از شر داشتن تا كى آخر خويشتن چون حلقه بر در داشتن خوب نبود جز كه حيدر مير و مهتر داشتن ديو را بر مسند قاضى اكبر داشتن قدر خاك افزونتر از گوگرد احمر داشتن پارگين را قابل تسنيم و كور داشتن حق زهرا بردن و دين پيمبر داشتنكافرم گر مي تواند كفش قنبر داشتن كافرم گر مي تواند كفش قنبر داشتن
لطفا منتظر باشید ...
