اى گزيده مر ترا از خلق رب العالمين از براى اينكه ماه و آفتابت چاكرند خال تو بس با كمال و فضل تو بس با جمال نقش نعل مركب تو قبله ى روحانيان مرگ با مهر تو باشد خوشتر از عمر ابد اى سوارى كت سزد گر باشد از برقت براق بر تن و جان تو بادا آفرين از كردگار از براى اينكه تا آسان كند اين دين خويش جبرييل ار نام تو در دل نياوردى به ياد اين صفات و نعت آن مردست كاندر آسمان نور رخسارت دهد نور قبولش را مدد زين سبب مقبول او شد فتنه اى بر شرك كفر زين قلم زن با قلم گر تو نباشى هم نشان اى سنايى گر ز دانايى بجويى مهر اواژدهاى عشق را خوردن چه بايد اى عجب اژدهاى عشق را خوردن چه بايد اى عجب
آفرين گويد همى بر جان پاكت آفرين مى طواف آرد شب و روز آسمان گرد زمين روى تو نور مبين و راى تو حبل المتين خاكپاى چاكرانت توتياى حور عين زهر با ياد تو باشد خوشتر از ماه معين بر سرش پروين لگام و مه ركاب و زهره زين جبرييل از آسمان بر خلق تو كرد آفرين آدمى از آدم آرد حور از خلد برين نام او در مجمع حضرت كجا بودى امين از براى طلعتش مي تابد اين شمس مبين سايه زلفت شب هجرانش را باشد كمين زين سبب مقصود او شد سغبه اى در راه دين وين قدم زن با ندم گر تو نباشى هم نشين جز كمالش را مدان و جز جمالش را مبينگاه شرك از كافران و گاه دين از بواليقين گاه شرك از كافران و گاه دين از بواليقين
لطفا منتظر باشید ...
