پيام پدر
اى سر از آئين وفا تافته گر چه به غيبت شدئى كينه توز با چو منى ، دور كن از سر منى گر كمر كينه كنى استوار ور به مدارا كشد اين گفت و گوى ليك بشرطى كه درين راى من
ليك بشرطى كه درين راى من
وز تو دلم تافتگى يافته رنجه چه دارى به حضورم هنوز چون به صفت من توام و تو منى پيش تو بيش از تو درايم به كار نيز نتابم ز وفاى تو روى جاى پدر گيرم و تو جاى من
جاى پدر گيرم و تو جاى من