صفت مناره - انتخاب از مثنویات نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

انتخاب از مثنویات - نسخه متنی

امیرخسرو دهلوی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفت مناره





  • شكل مناره چو ستونى ز سنگ
    آن كه ز زر بر سرش افسرشده است
    سنجر سنگين كه ستون سپهر
    سنگ وى از بس كه به خورشيد شود
    از پى بررفتن هفت آسمان
    گرد سرش كرد موذن چو گشت
    موذنش آن جا كه اقامت كشيد مسجد جامع ، زدرون ، چون بهشت
    مسجد جامع ، زدرون ، چون بهشت



  • از پى سقف فلك شيشه رنگ
    سنگ ز نزديكى خور زر شده است
    آمده از مهر و شده هم به مهر
    زو از خورشيد عيارى نمود
    كرد زمين تا به فلك نرد بان
    قامتش از مسجد عيسى گذشت
    قامت موذن نتواند رسيد حوض ، زبيرون ، شده گوهر سرشت
    حوض ، زبيرون ، شده گوهر سرشت


/ 179