ديده ى جان بوعلى سينا سايه ى آفتاب حكمت او جان موسى صفات او روشن اى سفيه فقيه نام تو كى در تك چاه جهل چون مانى انورى چون خداى راه نمود برد قدرش به دولت فرقان نور عرشش به عرش سايه فكند مسكن روح قدس شد دل او سخن از شرع دين احمد گوچشم در شرع مصطفى بگشا چشم در شرع مصطفى بگشا
بود از نور معرفت بينا يافت از مشرق و لوشينا به تجلى و شخص او سينا باز دانى زمرد از مينا مسكنت روح قدس مسكينا مصطفى را به نور لوشينا پاى بر فرق گنبد مينا چون تجلى به سينه ى سينا نى دل تنگ بوعلى سينا بي دلا ابلها و بي دنياگر نه اى تو به عقل نابينا گر نه اى تو به عقل نابينا
لطفا منتظر باشید ...
